Założenie Towarzystwa Kasynowego w Wiesbaden zostało zatwierdzone 22 marca 1816 roku przez księcia Friedricha Augusta von Nassau jako stowarzyszenie na mocy prawa Nassau. Jego celem było zapewnienie rozrywki towarzyskiej, informacji naukowych i wydarzeń kulturalnych.

Wcześniejsze instytucje obejmowały czytelnie i muzea czytelnictwa, które powstały w XVII i XVIII wieku i służyły rosnącemu zainteresowaniu wyższych klas średnich informacjami ze wszystkich dziedzin wiedzy poprzez wystawianie książek i czasopism. Nadworny księgarz Ludwig (Louis) Schellenberg otworzył takie muzeum czytelnictwa w Wiesbaden już w 1805 roku.

Rozprzestrzenianie się idei oświeceniowych przed, ale zwłaszcza w trakcie i po rewolucji francuskiej w 1789 r., doprowadziło do wzmożonych wysiłków na rzecz zakładania takich stowarzyszeń. Niebagatelną rolę mogło również odegrać przebudzenie i wzrost niemieckiej świadomości narodowej. Stowarzyszenie początkowo planowane w 1815 r. również wykazywało takie tendencje, ale nie zostało zatwierdzone przez księcia.

Nazwa "Casino" pochodzi z języka włoskiego i wywodzi się od "casini". Były to miejskie lub wiejskie domy szlachty, a później także wyższych klas średnich, które w XVII i XVIII wieku były wykorzystywane do rozrywki towarzyskiej, zwłaszcza hazardu, uroczystych posiłków, ale także do dyskusji politycznych w wewnętrznym kręgu. W erze monarchii absolutnych ludzie chętnie dyskutowali o opozycyjnych ideach lub czytali odpowiednie gazety i pisma bez nadzoru policji. Powstawanie takich stowarzyszeń rozprzestrzeniło się z Włoch na całą Europę. W Niemczech takie stowarzyszenia powstawały we wszystkich miastach, w tym w sąsiednich miastach, takich jak Moguncja, Koblencja i Trewir.

Początkowo członkami Towarzystwa Kasynowego Wiesbaden było wielu oficerów armii Nassau i obywateli wyższej klasy średniej. Kobiety były wykluczone z członkostwa. Z biegiem lat stowarzyszenie stawało się coraz bardziej stowarzyszeniem notabli Wiesbaden. Ernst Marschall von Bieberstein, liberalny polityk August Hergenhahn (1804-1874), okulista Alexander Pagenstecher (1828-1879), baron von Dalwigk (1761-1825), Ludwig (Louis) Schellenberg (1772-1834), później także różni Lordowie Burmistrzowie Wiesbaden, wielu kupców i właścicieli dużych firm, takich jak Dyckerhoff, Kalle czy Henkell, byli wśród prominentnych członków. Początkowo spotykano się w "Gasthaus zum Adler", a od 1836 r. w "Schützenhof".

W 1855 r. stowarzyszenie kupiło nieruchomość Wilhelma von Malaperta przy Friedrichstrasse i przekształciło ją w "Stare Kasyno". W 1872 roku podjęto decyzję o jego wyburzeniu i budowie nowego, które w obecnej formie powstało według planów architekta z Wiesbaden Wilhelma Boglera pod koniec 1874 roku. Malarz z Wiesbaden Kaspar Kögler namalował dużą salę balową, znaną obecnie jako "Friedrich-August-Saal".

W 1939 r. budynek został skonfiskowany i wykorzystany do celów narodowosocjalistycznych. Nalot bombowy w październiku 1944 r. poważnie uszkodził budynek. W 1945 r. Amerykanie i niemiecka policja przejęli nieruchomość i tylko częściowo zwolnili ją ponownie w 1950 r., a następnie w 1954 r. Poważne remonty i renowacje w latach 1959, 1991 i 2005 doprowadziły budynek do obecnego stanu.

Wiesbadener-Casino-Gesellschaft liczy obecnie około 300 członków, w tym wiele pań po zmianie statutu. Jako stowarzyszenie o charakterze informacyjno-rozrywkowym postawiło sobie przede wszystkim za zadanie wzbogacanie życia kulturalnego Wiesbaden w dziedzinie muzyki i literatury, a także poprzez wystawy specjalne.