Tradycyjne czeskie uzdrowisko Karlowe Wary położone jest u zbiegu rzek Teplá i Cheb.

W średniowieczu nawet czescy, a później rzymsko-niemieccy cesarze korzystali z kuracji w mieście z jego licznymi źródłami. Po raz pierwszy zostały one naukowo opisane w pisemnym traktacie w 1522 roku.

Po zniszczeniach wojny trzydziestoletniej miasto powoli się odbudowywało. Dopiero po wizycie rosyjskiego cara Piotra Wielkiego w 1711 i 1712 roku uzdrowisko przeżyło nowy rozkwit.

Pierwsza wojna światowa i wynikająca z niej niestabilność polityczna po upadku monarchii naddunajskiej utrudniły działalność uzdrowiskową w Karlowych Warach.

Po włączeniu do Rzeszy Niemieckiej w 1938 r. i rozpoczęciu II wojny światowej, działalność uzdrowiskowa została całkowicie wstrzymana. Po nacjonalizacji obiektów uzdrowiskowych przez reżim komunistyczny w latach 1946-1989, tylko wybrana elita korzystała z zalet karlowarskich źródeł.

W 1953 roku Wiesbaden zadeklarowało solidarność z niemiecko-bolszewicką ludnością Karlowych Warów, która została wypędzona po II wojnie światowej w wyniku dekretów Benesza.

Aby uczcić 50. rocznicę tego sponsoringu, 28 września 2003 r. dokonano wpisu do Złotej Księgi miasta.

Wraz z upadkiem bloku wschodniego, działalność uzdrowiskowa została ponownie ukierunkowana na międzynarodową klientelę. Dziś Karlowe Wary odzyskały reputację jednego z najbardziej znanych uzdrowisk na świecie.