Συνέδριο Παθολόγων
Το Συνέδριο των Παθολόγων ξεκίνησε στο Kurhaus στις 20 Απριλίου 1882. Συγκέντρωσε 188 από τους πιο γνωστούς γιατρούς των γερμανόφωνων χωρών, μεταξύ των οποίων οι Emil Pfeiffer, Robert Koch (Βερολίνο), Wilhelm Ebstein (Γκέτινγκεν) και Adolf Kussmaul (Στρασβούργο). Ο τελευταίος, μαζί με τους καθηγητές Carl Gerhardt (Würzburg), Ernst von Leyden (Βερολίνο) και Eugen Seitz (Giessen), είχαν απευθύνει προσκλήσεις σε αυτή τη συστατική συνάντηση του "Συνεδρίου Εσωτερικής Ιατρικής" με σκοπό "[...] να προωθήσουν τα επιστημονικά και πρακτικά συμφέροντα της εσωτερικής ιατρικής μέσω προσωπικών επαφών". Ο πρώτος πρόεδρος του συνεδρίου, Friedrich Theodor von Frerichs (Βερολίνο), παρουσίασε τις ιατρικές εξελίξεις της εποχής. Τρεις εταιρείες εξέθεσαν τις ιατρικές συσκευές, τα μικροσκόπια και τα φάρμακά τους. Το κορυφαίο γεγονός του Συνεδρίου Εσωτερικών Ιατρών ήταν η διάλεξη του Robert Koch για την ανακάλυψη του φυματικού βακίλου. Από την αρχή, το Συνέδριο των Παθολόγων κατέστησε το Βισμπάντεν κέντρο ιατρικών και επιστημονικών ανταλλαγών στον γερμανόφωνο κόσμο. Με λίγες εξαιρέσεις, παρέμεινε πιστός στην πόλη κατά τα πρώτα χρόνια.
Τα συνέδρια των παθολόγων ακυρώθηκαν κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Κατά τη διάρκεια του πρώτου συνεδρίου παθολόγων μετά τον πόλεμο το 1920, η προηγούμενη ονομασία εγκαταλείφθηκε και η διοργανώτρια εταιρεία μετονομάστηκε σε Γερμανική Εταιρεία Εσωτερικής Ιατρικής (DGIM). Το 1921, το 33ο συνέδριο των παθολόγων περιελάμβανε ήδη 100 διαλέξεις. Μετά από μια διακοπή κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, το 54ο Συνέδριο Εσωτερικών Ιατρών πραγματοποιήθηκε αρχικά στην Καρλσρούη το 1948, ενώ στη συνέχεια όλες οι εκδηλώσεις, εκτός από μία, πραγματοποιήθηκαν και πάλι στο Βισμπάντεν. Κατά το δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1950, οι παθολόγοι αντιμετώπισαν προβλήματα πολιτικής υγείας- ειδικότερα, η εσωτερική ιατρική δεν αναφερόταν πλέον ειδικά στο νεοσύστατο πρόγραμμα ιατρικών αμοιβών. Καθώς η DGIM δεν μπορούσε να ασχοληθεί με πολιτικά ζητήματα σύμφωνα με το καταστατικό της, ιδρύθηκε το 1959 η Επαγγελματική Ένωση Γερμανών Εσωτερικών Ια τρών. Κάθε άνοιξη, αρκετές χιλιάδες γιατροί συναντώνται στο Συνέδριο Εσωτερικών Ιατρών με τις πολυάριθμες επιστημονικές διαλέξεις και τις εκπαιδευτικές εκδηλώσεις.
Οι ημερομηνίες του 113ου Συνεδρίου Παθολόγων και της 125ης επετείου του το 2007 δείχνουν την εξέλιξη που έχει υποστεί: Περίπου 8.500 συμμετέχοντες παρακολούθησαν περίπου 290 διαλέξεις και εκδηλώσεις συζήτησης, 135 εταιρείες παρουσίασαν τα ιατρικά τους προϊόντα. Το 2007, το Συνέδριο των Παθολόγων ήταν για πρώτη φορά ανοιχτό και στο λαϊκό κοινό: στο δημαρχείο και στον προαύλιο χώρο του δημαρχείου, ο καθένας μπορούσε να ενημερωθεί για διάφορες κλινικές εικόνες και να θέσει ερωτήσεις στους εμπειρογνώμονες της DGIM κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου του συνεδρίου. Σε σύγκριση με το πρώτο συνέδριο των παθολόγων, τα εξειδικευμένα θέματα έδειξαν επίσης την αλλαγή παραδείγματος στην ιατρική: "Ο ηλικιωμένος ασθενής" έχει γίνει σημαντικό επίκεντρο της προσοχής μόνο χάρη στις επιτυχίες της ιατρικής. Μετά την κατεδάφιση των αιθουσών Rhine-Main, το συνέδριο των παθολόγων 2015-16 πραγματοποιήθηκε στο Μανχάιμ. Πρόκειται να επιστρέψει στο νέο κτίριο το 2018.
Λογοτεχνία
125 χρόνια συνεδρίων εσωτερικής ιατρικής. Επιμέλεια: Hiddemann, Wolfgang, Μόναχο 2007.
Schulz, Alexander: Für die Einheit der Deutschen Medizin, 125 Jahre Deutsche Gesellschaft für Innere Medizin e.V., Wiesbaden 2007.