Το πράσινο του μπόουλινγκ εκτείνεται μεταξύ της Kurhausplatz και της Wilhelmstraße, του σιντριβανιού και της κιονοστοιχίας του θεάτρου. Η ονομασία του προέρχεται από το παιχνίδι μπόουλινγκ, το οποίο ήταν δημοφιλές στην Αγγλία τον 16ο αιώνα και παιζόταν σε καλά συντηρημένο, επίπεδο γκαζόν.

Προς τα τέλη του 18ου αιώνα, οKarl Wilhelm Prince of Nassau-Usingen έβαλε να διαμορφωθεί μια τετράστρωτη λεωφόρος από λεύκες μπροστά από το Sonnenberger Tor προς το λεγόμενο Wiesenbrunnen για να αντιμετωπιστεί η έλλειψη πάρκων και μονοπατιών κοντά στο κέντρο της πόλης. Η κατασκευή του παλιού Kurhaus συνοδεύτηκε από τη δημιουργία του επιμήκους γκαζόν, το οποίο πλαισιώνεται εκατέρωθεν από διπλές λεωφόρους. Μετά την κατασκευή των κιονοστοιχιών, το πάρκο έφτασε στο σημερινό του μέγεθος.

Το 1855/56, το γκαζόν επανασχεδιάστηκε υπό τη διεύθυνση του διευθυντή κήπων Carl Friedrich Thelemann σε στυλ αγγλικού κήπου τοπίου με παρτέρια, μπορντέρια και μονοπάτια περιπάτου που διέρχονται μεταξύ τους, καθώς και δύο λεκάνες νερού με καταρράκτες σιντριβανιών σχεδιασμένες από τον Theodor Goetz στον κεντρικό άξονα. Το 1905, στο πλαίσιο της ανέγερσης του νέου Kurhaus, ο χώρος συμπληρώθηκε και διαμορφώθηκε ακόμη πιο μεγαλοπρεπώς. Στη δεκαετία του 1920, ο χώρος επανήλθε τελικά σε απλό γκαζόν.

Οι πιο εκτεταμένες οικοδομικές εργασίες πραγματοποιήθηκαν το 2005/06 με την κατασκευή ενός υπόγειου χώρου στάθμευσης. Στο πλαίσιο αυτών των μέτρων, τα σιντριβάνια αποκαταστάθηκαν, η Christian-Zais-Straße και η Kurhausplatz απέκτησαν νέα πλακόστρωση από βασάλτη και νέες διπλές σειρές πλατάνων φυτεύτηκαν παράλληλα με τις κιονοστοιχίες.

Σήμερα, ο χώρος χρησιμοποιείται για τη διοργάνωση συναυλιών και άλλων υπαίθριων εκδηλώσεων σε ειδικές περιπτώσεις.