Asbach, Hugo
Asbach, Hugo
Girişimci
Doğum: 01.05.1868 Köln
Ölüm tarihi: 24.07.1935, Rüdesheim
Bir mahzen ustasının oğlu olarak Köln'deki "Export-Compagnie für dt. Cognac, vormals J. Krayn & Co." şirketinde ticari çıraklık eğitimini tamamladı ve Fransa'da şarap damıtma konusundaki bilgilerini genişletti. Almanya'ya döndüğünde, 1892 yılında Rüdesheim'da "Asbach & Co." şirketini kurdu.
Fransız usta damıtıcılardan edindiği bilgileri kullanarak Fransız konyağı ile aynı seviyede bir ürün yaratmak istedi. Sonuç "Rüdesheimer Cognac" olarak piyasaya sürüldü.
Sadece on yıl sonra Asbach, brendileri için "brandy" terimini kullandı. 1905 yılında şarap tüccarı Albert Sturm şirkete ortak olarak katıldı; şirketin adı artık "Großetablissement der Cognac-Industrie Asbach & Co" idi. 11 Kasım 1907'de "Weinbrand" patent ofisinde tescil edildi. Bunu bir yıl sonra "Asbach Uralt "ın ticari marka olarak tescili izledi. İlgili Reichstag komitesi, 1917 yılında "Kanyak Tekeli Kanunu" tartışılırken Asbach'a uzman olarak danıştı.
Birinci Dünya Savaşı 'ndan sonra, Fransızların talebi üzerine, Müttefikler Versay Antlaşması'nda Almanları yanıltıcı menşe adlarını yasaklamak zorunda bıraktı. Almanya'da üretilen bir "konyak "ın artık bu adı taşımasına izin verilmedi. Bu nedenle 1923 yılında Alman şarap yasasında Asbach kökenli "Deutscher Weinbrand" (Alman konyağı) terimi kullanılmaya başlandı. Üreticilerin ticaret birliği de adını değiştirmek zorunda kaldı. Asbach 1917'den ölümüne kadar "Alman Şarap Damıtıcıları Birliği "nin başkanlığını yaptı.
1924 yılında yeni bir ürün olarak alkolle doldurulmuş brendi çikolatalarını icat etti. Rüdesheim kahvesi ve espresso daha sonra eklendi. 1937'de, bugün hala kullanılan "Asbach-Uralt'ta şarabın ruhu var" reklam sloganı icat edildi.
Asbach, Reich Alman Sanayi Birliği'nin yönetim kurulu üyesiydi. 1925-33 yılları arasında Wiesbaden'deki Sanayi ve Ticaret Odası 'nın başkanlığını yaptı.
Edebiyat
Renkhoff, Otto: Nassauische Biographie. Kurzbiographien aus 13 Jahrhunderten, 2. baskı, Wiesbaden 1992 (Veröffentlichungen der Historischen Kommission für Nassau 39) [s. 22].