Wemheuer, Werner

Dyrygent, kompozytor

urodzony: 05.02.1899 w Wiesbaden

zm.: 14.12.1977 w Wiesbaden

Wemheuer, syn kompozytora Ericha Wemheuera (1869-1925), zasłynął już jako cudowne dziecko z recitalami fortepianowymi. W 1919 roku, po gruntownym wykształceniu muzycznym, został dyrygentem w ówczesnym Nassauisches Landestheater w Wiesbaden. Utrzymał to stanowisko, z wyjątkiem krótkiej przerwy, aż do przejścia na emeryturę w 1964 roku.

Zaczął komponować w młodym wieku. Był autorem muzyki scenicznej, przerywników baletowych, lokalnej rewii Wiesbaden "Bei uns" i innych okazjonalnych kompozycji. Jego singspiel "Constanze" miał premierę w 1930 roku. Wemheuer napisał również wiele piosenek, w tym aranżacje "Lärm im Spiegel" Ericha Kästnera i koncert altówkowy. Skomponował również czteroczęściowy koncert na nowy instrument opracowany przez frankfurckiego producenta instrumentów Eugena Sprengera w 1926 roku, "Violoncello-Tenore"; został on po raz pierwszy wykonany w Wiesbaden Kurhaus podczas jednego z "Wieczorów Wemheuera", podczas których wykonywano tylko utwory jego i jego ojca. W 1930 roku, z okazji wyzwolenia Nadrenii, Wemheuer skomponował muzykę do "chóralnej sztuki festiwalowej" dyrektora kulturalnego Rzeszy Edwina Redsloba "Deutschlands Strom", której premiera odbyła się na terenie "Unter den Eichen".

W wolnym czasie Wemheuer prowadził "Orchesterverein Wiesbadener Amateure", który połączył się z Wiesbadener Orchesterverein w 1962 roku.

Wemheuer został pochowany na cmentarzu Südfriedhof.