Seel, Adolf

Malarz

ur.: 01.03.1829 w Wiesbaden

zm.: 14.02.1907 w Dillenburgu

Seel był w tym samym wieku co Ludwig Knaus, który również urodził się w Wiesbaden. W 1844 roku Seel udał się do Akademii Sztuk Pięknych w Düsseldorfie i studiował w pracowni Wilhelma Sohna (1830-1899). Wcześnie wyspecjalizował się w architekturze i malarstwie rodzajowym.

W 1850 roku opuścił Düsseldorf, by od 1851 roku kontynuować studia w Paryżu. Od 1852 roku wielokrotnie wyjeżdżał na studia do Włoch. W latach 1870 i 1871 odwiedził Hiszpanię, gdzie szczególnie interesowały go budowle mauretańskie. Z Alhambry przywiózł obrazy olejne, które do dziś fascynują widzów swoim precyzyjnym, realistycznym malarstwem. Jako motywy wybrał pomysłowe perspektywiczne widoki architektury, które ożywił światłem i cieniem. Jego podróże zaprowadziły go do Portugalii i na północne wybrzeże Afryki, a w latach 1873 i 1874 udał się na Wschód. W Egipcie i Palestynie ponownie poświęcił się szczegółowym dziełom architektonicznym w oleju, ze sztafażem i bez, a także malował akwarele i gwasze przedstawiające subtelnie wykonane postacie z arabskiego życia ludowego.

Seel otrzymał wiele wyróżnień. Był między innymi honorowym członkiem stowarzyszenia "Belgijskich Akwarelistów". W 1876 r. otrzymał Wielki Złoty Medal miasta Wiednia, a w 1878 r. Złoty Medal w Berlinie za swoje obrazy. W Wiesbaden, Nassauischer Kunstverein e.V. zorganizowało wystawę obrazów olejnych i akwareli w ratuszu po jego śmierci w 1907 roku.