Schramm, Siegfried Friedrich

Dyrektor artystyczny

Urodzony: 26.01.1900 we Frankfurcie nad Menem

Zmarł: 25.01.1981 w Bazylei

Schramm studiował prawo we Frankfurcie nad Menem i uzyskał tytuł doktora prawa w Heidelbergu w 1922 roku. Już na ostatnich semestrach studiów przyciągnął go teatr reformowany Gustava Hartunga (1887-1946) w Darmstadt. Heinz Tietjen (1881-1967) dostrzegł młody talent aktorski i reżyserski i sprowadził Schramma do Wrocławia. W Bochum zetknął się z operą i w 1926 r. został kierownikiem wydziału operowego w Düsseldorfie.

Po tym, jak w 1934 r. został zwolniony jako tzw. pół-Żyd i wydalony z Izby Teatralnej Rzeszy, objął to samo stanowisko w Teatrze Miejskim w Bazylei. W 1937 roku przeniósł się do Nowego Teatru Niemieckiego w Pradze, gdzie po raz pierwszy wystawił "Oberona" i poznał Ernsta Kreneka. W 1939 r. uciekł do Francji przez Węgry, Włochy i Szwajcarię i osiedlił się w pobliżu Grasse jako sadownik. Był kilkakrotnie internowany. W 1946 r. Schramm mógł pracować jako reżyser w Bernie, a od 1950 r. ponownie w Bazylei.

W 1953 roku po raz pierwszy zaproponowano mu stanowisko dyrektora artystycznego w Wiesbaden. Jako dyrektor Międzynarodowego Festiwalu Majowego zintensyfikował swoje kontakty z Europą Wschodnią. Jako intelektualny następca Paula Bekkera wprowadził nowoczesne akcenty w estetycznie zacofanej powojennej epoce Wiesbaden. Powrócił do Bazylei w 1962 roku.

Schramm został odznaczony odznaką Goethego kraju związkowego Hesja oraz Wielkim Krzyżem Zasługi.