Schenk zu Schweinsberg, Eberhard Freiherr von

Historyk sztuki

Urodzony: 04.02.1893 w Darmstadt

Zmarł: 29.03.1990 w Wiesbaden

Schenk zu Schweinsberg studiował architekturę, historię sztuki, archeologię i historię. Od 1919 r. pracował jako asystent muzealny (od 1925 r. jako kurator) w zbiorach sztuki w Weimarze. Wkrótce trafił do Bauhausu, gdzie szczególnie zainteresował się sztuką użytkową. W maju 1929 roku przeniósł się do Wiesbaden.

Schenk zu Schweinsberg został pierwszym pełnoetatowym dyrektorem młodego muzeum miejskiego w Wiesbaden, a w związku z tym także przewodniczącym Nassauischer Kunstverein e.V. Uzupełnił istniejące zbiory galerii obrazów pożyczkami głównie sztuki ekspresjonistycznej z kolekcji Heinricha Kirchhoffa. Dokonano zakupów od współczesnych artystów, w tym obrazów i dzieł sztuki użytkowej. Nabyto również dużą liczbę współczesnych grafik, wszystkie dzieła, które zostały skonfiskowane przez nazistów w 1937 r. w ramach kampanii "Sztuka zdegenerowana" i odebrane muzeum. Latem 1934 r. Schenk zu Schweinsberg przejął zarządzanie Muzeum Zamkowym, Biblioteką i Gabinetem Monet Fundacji Książęcej w Gocie. Uwięziony przez Rosjan na trzy miesiące w 1945 roku, zdołał powrócić do Wiesbaden w 1948 roku.

W kolejnych latach powierzono mu wyposażenie i przebudowę pałacu Wilhelmshöhe w Kassel (Weißensteinflügel i Löwenburg), pałacu w Bad Homburg vor der Höhe oraz muzeów diecezjalnych w Limburgu i Fuldzie. Wykładał również na Akademii Sztuk Pięknych w Kassel. Przez wiele lat działał w Komisji Historycznej Niemieckiego Towarzystwa Tw Wiesbaden, a w związku z tym także przewodniczącym Nassauischer Kunstverein e.V. Uzupełnił istniejące zbiory galerii obrazów pożyczkami głównie sztuki ekspresjonistycznej z kolekcji Heinricha Kirchhoffa. Dokonano zakupów od współczesnych artystów, w tym obrazów i dzieł sztuki użytkowej. Nabyto również dużą liczbę współczesnych grafik, wszystkie dzieła, które zostały skonfiskowane przez nazistów w 1937 r. w ramach kampanii "Sztuka zdegenerowana" i odebrane muzeum. Latem 1934 r. Schenk zu Schweinsberg przejął zarządzanie Muzeum Zamkowym, Biblioteką i Gabinetem Monet Fundacji Książęcej w Gocie. Uwięziony przez Rosjan na trzy miesiące w 1945 roku, zdołał powrócić do Wiesbaden w 1948 roku.

W kolejnych latach powierzono mu wyposażenie i przebudowę pałacu Wilhelmshöhe w Kassel (Weißensteinflügel i Löwenburg), pałacu w Bad Homburg vor der Höhe oraz muzeów diecezjalnych w Limburgu i Fuldzie. Wykładał również na Akademii Sztuk Pięknych w Kassel. Przez wiele lat działał w Komisji Historycznej Niemieckiego Towarzystwa Technologii Szkła. Liczne publikacje odzwierciedlają jego szerokie zainteresowanie historią sztuki.