W 1860 r. Wilhelm Philippi założył zakład ślusarski w Dambachtal koło Wiesbaden, który po jego śmierci w 1877 r. przejęli jego dwaj synowie. W 1894 r. nabyli oni działkę o powierzchni 25 000 m2 przy stacji kolejowej Dotzheim i zbudowali tu nową fabrykę, która od października 1895 r. działała jako "Maschinenfabrik W. Philippi", a od 1 stycznia 1899 r. jako "Maschinenfabrik Wiesbaden GmbH" po połączeniu z firmą Christiana Kalkbrennera zajmującą się produkcją kuchenek i konstrukcji żelaznych. Trzy "działy" projektowały i budowały elektryczne windy osobowe, maszyny sceniczne dla teatrów i inne urządzenia podnoszące, konstrukcje żelazne, kute wyroby żelazne, takie jak klatki schodowe, konstrukcje fasad, dachów i mostów, kotły i zbiorniki, systemy centralnego ogrzewania i wentylacji, rury parowe i gorącej wody do celów przemysłowych, a także urządzenia kąpielowe. Do 1911 roku liczba pracowników wzrosła do ponad 600.

Firma wyprodukowała całą technologię sceniczną dla teatru w Wiesbaden, a także systemy grzewcze dla nowych szpitali miejskich przy Schwalbacher Strasse. Podczas globalnego kryzysu gospodarczego w Republice Weimarskiej firma była w stanie zapobiec nieuchronnemu bankructwu. Po przejęciu firmy przez biznesmena Wilhelma Stabena, Maschinenfabrik Wiesbaden GmbH została przekształcona w spółkę akcyjną w 1936 roku. Firma kontynuowała pozytywny rozwój po II wojnie światowej. W 1959 roku AG została ponownie przekształcona w GmbH.

Jednak w latach 70. firma popadła w trudności finansowe. Po tym, jak bank centralny odciął linię kredytową, Maschinenfabrik Wiesbaden stała się niewypłacalna i zbankrutowała w 1975 roku. 700 pracowników straciło pracę.