Marxheimer, Moritz

Prawnik, notariusz

Urodzony: 28 lutego 1871 r. w Wiesbaden

Zmarł: 27 października 1942 r. w obozie koncentracyjnym Mauthausen

Marxheimer studiował prawo w Heidelbergu, Berlinie i Marburgu od 1890 roku. W Heidelbergu wraz z Maxem Mainzerem i Maxem Oppenheimerem założył żydowską organizację studencką "Badenia". W statucie członkowie określali się jako niemieccy studenci wyznania mojżeszowego i opowiadali się za integracją Żydów ze społeczeństwem. Po ukończeniu studiów, w maju 1899 r. został wpisany na listę prawników Sądu Okręgowego w Wiesbaden, w 1917 r. mianowany radcą sprawiedliwości, a w lipcu 1919 r. notariuszem. W latach 1920-33 był związany z adwokatami dr Alfredem Landsbergiem i dr Karlem Weberem. To partnerstwo, które praktykowało zarówno prawo cywilne, jak i karne, miało jedną z największych praktyk w Wiesbaden. 14 listopada 1935 r. Marxheimer został zwolniony z funkcji notariusza z powodu "norymberskich ustaw rasowych". Zakazano mu wykonywania zawodu adwokata, a 1 grudnia 1938 r. jego nazwisko zostało skreślone z listy adwokatów.

W latach 1923-42 Marxheimer był pierwszym przewodniczącym gminy żydowskiej w Wiesbaden. Był także członkiem różnych innych organizacji, np. wraz z rabinem gminy Paulem Lazarusem kierował oddziałem syjonistycznego stowarzyszenia Keren Hayesod w Wiesbaden. W 1938 i 1940 r. musiał sprzedać swoje domy w Wiesbaden, aby móc uiścić obowiązkowe opłaty nałożone na jego żydowskich współobywateli.

1 września 1942 r. radny sprawiedliwości Marxheimer został deportowany ostatnim transportem z Wiesbaden do obozu koncentracyjnego Theresienstadt, skąd 22 października 1942 r. został przewieziony do obozu koncentracyjnego Mauthausen, gdzie wkrótce zmarł. Jego imieniem nazwano ulicę w Klarenthal.