Lazarus, Paul (Pinhas)
Lazarus, Paul (Pinhas)
Rabin okręgowy i miejski, publicysta
Urodzony: 30.10.1888 w Duisburgu
Zmarł: 01.01.1951 w Hajfie
Wysoko wykształcony i zaangażowany społecznie Lazarus był zarówno rabinem okręgu Wiesbaden, jak i rabinem miejskim w synagodze na Michelsbergu w latach 1918-38. Zasłynął również daleko poza Wiesbaden jako członek komitetu wykonawczego "Stowarzyszenia Liberalnych Rabinów Niemiec". Lazarus studiował teologię, historię i filozofię żydowską w Marburgu i Erlangen, a w 1911 r. uzyskał doktorat w Erlangen. Następnie uczęszczał do Żydowskiego Seminarium Teologicznego we Wrocławiu, jednego z najważniejszych ośrodków nauczania nowoczesnego judaizmu.
Podczas I wojny światowej Lazarus opiekował się żydowskimi żołnierzami na froncie jako rabin polowy. Po wojnie, wraz ze swoją żoną Hedwig Walfisch, która pochodziła z Warszawy, poświęcił się integracji imigrantów, często biednych "wschodnich Żydów" w Wiesbaden. Oprócz pełnienia funkcji przewodniczącego Loży Nassau oraz współzałożyciela i wykładowcy Żydowskiego Centrum Nauczania w Wiesbaden, angażował się w pracę z młodzieżą w bezpartyjnym, niesyjonistycznym "Związku Żydowskich Klubów Młodzieżowych w Niemczech".
Po dojściu do władzy narodowych socjalistów w 1933 r. Lazarus pracował nad rozszerzeniem pomocy społecznej w "Żydowskim Centrum Opieki Społecznej", do którego - na jego sugestię - dołączyły "Stowarzyszenie Pomocy Żydom w Niemczech", "Stowarzyszenie Wspierania Izraelitów", "Stowarzyszenie Kobiet Żydowskich" i "Kuchnia Rytualna dla Klasy Średniej" w Wiesbaden. Kiedy żydowskie dzieci były coraz bardziej dyskryminowane w szkołach publicznych, Lazarus zorganizował założenie tymczasowej szkoły na Mainzer Straße w 1936 roku.
Lazarus i jego rodzina wyemigrowali do Palestyny w 1939 roku. W Hajfie musiał pracować jako "prywatny rabin"; zatrudnienie jako rabin kongregacji było prawie niemożliwe - w Palestynie było bardzo niewiele liberalnych kongregacji. W 1949 r. opublikował "Die Jüdische Gemeinde Wiesbaden", wspomnienia o zniszczonej społeczności.
Córka Lazarusa, Eva, została profesorem historii muzułmańskiej i żydowskiej i wraz z siostrą przekazała ważną bibliotekę ojca Aktywnemu Muzeum Historii Niemiecko-Żydowskiej (AMS) przy Spiegelgasse. Ulica Paul-Lazarus-Straße w Wiesbaden upamiętnia jego postać.
Literatura
Bembenek, Lothar: Rabin dr Paul Lazarus. W: Wiesbaden international 1/1982.
Paul Lazarus Memorial Book. Wkład na cześć ostatniego pokolenia rabinów w Niemczech, Jerozolima 1961.
Taśmy z wywiadami przeprowadzonymi przez Lothara Bembenka z jego córką Evą Yafeh w Jerozolimie w 1982 r. (Kolekcja Bembenek).