Kruse, Karl (także Carl) Julius Hermann Friedrich Freiherr von

Tajny radca, przewodniczący Izby Sądowej, przewodniczący rządu

Urodzony: 22 listopada 1737 r. w Eichelsachsen (okręg Schotten)

zm.: 09.03.1806 w Wiesbaden

Kruse studiował prawo i nauki polityczne, a następnie wstąpił do służby Hesji-Darmstadt. W wieku 31 lat był już radcą prywatnym. W grudniu 1768 r. Karol książę Nassau-Usingen pozyskał go do swojego rządu, a w styczniu 1769 r. Kruse został dyrektorem rządu w Wiesbaden. Miał swoją rezydencję w pałacu Biebrich, ponieważ był zobowiązany do ciągłego przebywania na dworze księcia.

Podczas pracy w służbie Nassau (1769-1803) zyskał powszechne uznanie i położył wielkie zasługi dla państwa i domu książęcego: w 1769 r. przedłożył propozycje usprawnienia systemu finansowego i kameralnego, w 1770 r. przedstawił plany poprawy przepisów kancelaryjnych, a w 1775 r. opracował plan gospodarczy dla księstwa. Od 1770 r. był przewodniczącym Izby Nadwornej Księstwa Nassau-Usingian oraz prezydentem rządu w Wiesbaden i nosił tytuł "prezydenta".

Kruse cieszył się bezwarunkowym zaufaniem księcia i jego następcy Karla Wilhelma księcia Nassau-Usingen. Działał również jako doradca obu w sprawach prywatnych. Kruse odegrał decydującą rolę w negocjacjach między liniami Walramów i Ottonów z dynastii Nassau, które doprowadziły do zawarcia traktatu spadkowego Nassau z 1783 roku. Kruse reprezentował interesy Nassau-Usingen na kongresie w Rastatt (1797-99) i podczas cesarskich negocjacji pokojowych w październiku 1801 roku. Udało mu się zapewnić, że Dom Nassau-Usingen otrzymał bogate odszkodowanie za utratę swoich posiadłości na lewym brzegu Renu w wyniku deputacji cesarskiej z 1803 r., Która zwiększyła ziemie rodowe Nassau o ponad połowę.

Po śmierci księcia Karla Wilhelma, Kruse przeszedł na emeryturę w 1803 r. i poświęcił się studiom rolniczym w swojej posiadłości w Geisberg niedaleko Wiesbaden. Kruse, ojciec generała Augusta Heinricha Ernsta von Kruse, był również aktywnym pisarzem.