Freyer, Hans

Socjolog, filozof kultury

Urodzony: 31.07.1887 w Lipsku

Zmarł: 18.01.1969 w Ebersteinburgu (koło Baden-Baden)

Po ukończeniu studiów, doktoracie i habilitacji w Lipsku, Freyer został mianowany profesorem filozofii na Uniwersytecie w Kilonii w 1922 roku. W 1925 r. objął pierwszą w Niemczech katedrę socjologii w Lipsku. W czasach nazistowskich został profesorem w Instytucie Historii Kultury i Historii Powszechnej, zastępując zlikwidowaną katedrę socjologii.

Od 1935 r. był także dyrektorem Niemieckiego Instytutu Kultury w Budapeszcie, a od 1938 r. wykładał jako profesor wizytujący niemiecką historię kultury na tamtejszym uniwersytecie. Po zakończeniu wojny Freyer wznowił swoją działalność dydaktyczną w Lipsku, ale musiał z niej zrezygnować w 1948 r. ze względu na swoje wyraźne powiązania z narodowym socjalizmem. Osiadł w Wiesbaden jako pracownik wydawnictwa Brockhaus. W latach 1953-55 wykładał na Uniwersytecie w Münster, gdzie otrzymał również status emeryta. W 1954 r. i po przejściu na emeryturę był kilkakrotnie profesorem wizytującym w Ankarze i pomógł założyć instytut socjologiczny.

Freyer stał w tradycji Georga Wilhelma Friedricha Hegla i opisał Wilhelma Heinricha von Riehla i Wilhelma Diltheya z Biebrich jako swoich intelektualnych ojców.

Nawet po II wojnie światowej Freyer nie porzucił swojego kontrowersyjnego konserwatywnego stanowiska w swoich analizach czasów, które były krytyczne wobec cywilizacji. Zwłaszcza jego prace "Theorie des gegenwärtigen Zeitalters", "Schwelle der Zeiten" i "Weltgeschichte Europas" - za tę ostatnią otrzymał Nagrodę Kulturalną Wiesbaden i Federalny Krzyż Zasługi za całokształt twórczości - przyciągnęły wiele uwagi i pobudziły trwałą debatę.