W grudniu 1922 r., pod przewodnictwem Philippa Holla, założono lokalny komitet Robotniczego Stowarzyszenia Opiekuńczego w Wiesbaden, którego zadania obejmowały opiekę nad sierotami, opiekę nad dziećmi, wypoczynek dla matek, posiłki dla dzieci w wieku szkolnym i poradnictwo.

Po 1933 r. Robotnicze Stowarzyszenie Opieki Społecznej stało się kością niezgody między Nazistowskim Stowarzyszeniem Kobiet, Niemieckim Frontem Pracy i Narodowosocjalistycznym Ludowym Stowarzyszeniem Opieki Społecznej (NSV), które ostatecznie skonfiskowało jego majątek.

Po zakończeniu wojny Philipp Holl, Moritz Lang i jego żona Anny Lang, a także komunista Hans Quarch, ocalały z obozu koncentracyjnego w Dachau, odbudowali Robotnicze Stowarzyszenie Opieki Społecznej. Kuchnie i posiłki szkolne, programy rekreacyjne dla dzieci (dzieci berlińskie) i szwalnie charakteryzowały pierwsze lata powojenne. Oficjalne ponowne zatwierdzenie Robotniczego Stowarzyszenia Opieki Społecznej w Wiesbaden miało miejsce 25 stycznia 1946 r., a Moritz Lang (SPD) i Hans Quarch (KPD) podzielili się kierownictwem. Duże znaczenie miał komitet kobiecy kierowany przez Anny Lang.

Od 1958 r. Robotnicze Stowarzyszenie Opieki Społecznej korzystało z terenu Unter den Eichen, gdzie w 1961 r. utworzono ośrodek opieki dziennej dla osób starszych, w 1968 r. przedszkole, a do 2010 r. hotel dla seniorów: "Anny Lang House".

Obecnie stowarzyszenie koncentruje się na opiece nad dziećmi, opiece nad osobami starszymi, doradztwie i wsparciu dla kobiet i migrantów; stowarzyszenie założyło również własne schronisko dla kobiet. 1200 członków stowarzyszenia współpracuje z 300 pełnoetatowymi pracownikami i licznymi wolontariuszami.