Lang, Moritz

Radny miejski, starszy miejski

Urodzony: 08.07.1901 w Wiesbaden

Zmarł: 30.08.1975 w Wiesbaden

"Jego życie było wypełnione pracą, wypełnianiem obowiązków, idealizmem i poświęceniem" - tak nadburmistrz Wiesbaden Georg Buch opisał kiedyś osiągnięcia Moritza Langa.

Moritz Lang był prawdziwym "chłopcem z Wiesbaden". Urodził się w rodzinie o długiej tradycji w Wiesbaden. Po ukończeniu szkoły uczył się zawodu szewca. Następnie został pracownikiem chemicznym w firmie Kalle(Chemische Fabrik Kalle & Co.) w Biebrich.

W wieku 19 lat wstąpił do związków zawodowych. W 1920 r. został członkiem Ligi Młodzieży Robotniczej, która później przekształciła się w Socjalistyczną Młodzież Robotniczą (SAJ); w 1921 r. wstąpił do SPD. W 1922 r. został przewodniczącym podokręgu SAJ. Już w 1933 r. był kandydatem SPD w wyborach do rady miasta Wiesbaden. Podczas dyktatury narodowosocjalistycznej niezłomnie bronił swoich demokratycznych przekonań. W rezultacie został zwolniony z pracy i przez lata pozostawał bezrobotny.

Po wojnie był jednym z "ludzi pierwszej godziny", którzy położyli podwaliny pod odbudowę Wiesbaden. W 1945 r. został powołany do Rady Obywatelskiej, a w 1946 r. został wybrany do parlamentu miejskiego, w którym zasiadał do listopada 1964 r.

Przez 18 lat - od 13 listopada 1949 r. - był honorowym członkiem rady miejskiej. Szczególnie w okresie powojennym prowadził kampanię na rzecz interesów społecznych ludności. W Deputacji Opieki Społecznej i Mieszkaniowej, Komisji Zdrowia i Komisji Opieki nad Młodzieżą starał się łagodzić trudności poprzez porady i działania. Był również członkiem deputacji ds. zarządzania szpitalami miejskimi, deputacji ds. rzeźni i stoczni bydła oraz deputacji ds. rolnictwa i leśnictwa.

Za swoje główne zadanie uważał jednak kierowanie Towarzystwem Opieki nad Robotnikami w Wiesbaden. Od października 1945 r. do przejścia na emeryturę w 1966 r. pracował jako pełnoetatowy dyrektor zarządzający AWO. Jego entuzjazm i talent organizacyjny sprawiły, że został powołany do zarządu okręgowego, komitetu krajowego, a od 1946 r. do zarządu krajowego. Był inicjatorem utworzenia Centrum Opieki Pracowniczej "Unter den Eichen", które zostało nazwane "Anny-Lang-Heim" na cześć jego żony, Anny Lang. W 1969 r. został honorowym przewodniczącym Stowarzyszenia Pomocy Pracownikom.

Oprócz działalności politycznej i społecznej był przewodniczącym Arbeitsgemeinschaft freier Wohlfahrtsverbände w Wiesbaden i współzałożycielem Arbeiter-Samariter-Bund, którego odznaka honorowa została mu przyznana. Od założenia w 1953 r. do 1965 r. był członkiem Zgromadzenia Ogólnego Związku Opieki Społecznej Hesji. Jego wielostronne zaangażowanie zostało docenione w listopadzie 1961 r., kiedy został odznaczony Federalnym Krzyżem Zasługi 1 klasy. W 1974 r. miasto Wiesbaden przyznało mu miejską misę honorową i srebrny medal obywatelski.

21 grudnia 1964 r. otrzymał tytuł starszego miasta. Jego imię nosi dom spokojnej starości w Schelmengraben