Jeże to jedne z najpopularniejszych i najbardziej znanych rodzimych zwierząt. Zamieszkiwały ziemię około 60 milionów lat temu. Czyni to jeże jednym z najstarszych gatunków ssaków.

Jak wszystkie dzikie zwierzęta, jeże żyją na wolności, a nie w rękach człowieka. Dla zdrowego jeża zawsze lepiej jest spędzić zimę na zewnątrz niż pod opieką człowieka. Federalna ustawa o ochronie przyrody zabrania nawet usuwania jeży ze środowiska naturalnego. Jednak ranne lub chore zwierzęta mogą zostać zabrane w celu przywrócenia im zdrowia. Zwierzęta muszą zostać wypuszczone na wolność, gdy tylko będą w stanie samodzielnie przetrwać.

• Prosięta, które wciąż mają zamknięte oczy i znajdują się poza gniazdem. Są one najprawdopodobniej osierocone.
• Ranne jeże
• Chore jeże. Często są wychudzone, apatyczne i ledwo się zwijają. Bardzo często jeże te są poza domem w ciągu dnia; jest to zawsze znak alarmowy u zwierzęcia nocnego.
• Młode jeże, które nie ważą jeszcze 500 gramów, pojawiają się późną jesienią na początku do połowy listopada. Nie mają one szans na samodzielne przetrwanie pierwszej hibernacji.
• Jeże widziane zimą przy wiecznej zmarzlinie i/lub zamkniętej pokrywie śnieżnej są prawie zawsze chore i potrzebują pomocy. Często są to młode jeże z niedowagą lub stare zwierzęta, których gniazda zostały zniszczone.

• Najpierw ogrzej hipotermiczne jeże. W tym celu należy owinąć ręcznikiem butelkę z gorącą wodą wypełnioną letnią wodą i umieścić ją w pudełku. Umieść jeża na wierzchu i przykryj kolejnym ręcznikiem.
• Nakarm zwierzę karmą dla kotów w puszkach, mielonym mięsem lub jajecznicą (gotowaną bez przypraw na patelni z odrobiną oleju). Podaj świeżą wodę do picia. Jeśli jeż nie je ani nie pije, użyj strzykawki (bez igły!), aby ostrożnie podać mu letnią herbatę z rumianku lub kopru włoskiego.
• W każdym przypadku należy jak najszybciej skontaktować się z ośrodkiem jeżowym lub weterynarzem, który zna się na jeżach.

• Jeże potrzebujące pomocy mogą być kierowane do ośrodków ratowania jeży za pośrednictwem schroniska dla zwierząt w Wiesbaden, jeśli znalazca nie jest w stanie poradzić sobie z opieką nad nimi.
• Stowarzyszenie Pro-Igel e.V. oferuje dalsze informacje i mapę z ośrodkami opieki.