Od około dwóch dekad przeszczepy narządów są standardowym sposobem leczenia poważnych chorób, które wiążą się z trwałą niewydolnością narządów. Jednak każdego roku umiera wielu pacjentów, którzy mogliby zostać uratowani, gdyby narząd dawcy był dostępny na czas. W Niemczech około 12 000 osób czeka na taki organ.

Ustawa wprowadzająca to rozwiązanie obowiązuje od 1 listopada 2012 roku. Od 16 roku życia wszyscy obywatele są regularnie proszeni o rozważenie tematu dawstwa narządów i tkanek oraz podjęcie decyzji, czy są gotowi oddać własne organy. Aktualne dane pokazują, jak ważne jest to zagadnienie: 98% obywateli Niemiec chciałoby skorzystać z przeszczepu narządów w przypadku własnej choroby, ale tylko około 16% jest skłonnych do oddania narządów i nosi przy sobie kartę dawcy.

Ci, którzy decydują się na dawstwo narządów lub nie, ratują swoich krewnych przed koniecznością podejmowania decyzji w nagłych przypadkach. Karta dawcy narządów ma na celu udokumentowanie tego na piśmie i powinna być zawsze noszona wraz z dokumentami tożsamości, ponieważ jest to pierwsze miejsce, do którego należy zajrzeć w razie wypadku, aby poinformować krewnych. Kartę można jednak również pozostawić u krewnych lub niespokrewnionej zaufanej osoby. Karta dawcy narządów nie jest rejestrowana ani deponowana w żadnej oficjalnej organizacji. Każdy, kto zmieni zdanie i nie chce już być dawcą, musi jedynie zniszczyć kartę.

Wyczerpujących informacji udziela Federalne Centrum Edukacji Zdrowotnej. Na swojej stronie internetowej dostarcza informacji na temat nowej sytuacji prawnej, wszystkich aspektów pobierania i przeszczepiania narządów, a także ram prawnych. Ponadto bezpłatna infolinia informacyjna jest dostępna od poniedziałku do piątku w godzinach od 9:00 do 18:00 pod numerem 0800 9040400.

Obecne dyskusje na temat alokacji narządów dawców i godne ubolewania odkrycia nie zmieniają faktu, że każdy musi najpierw podjąć własną decyzję, ponieważ dawstwo narządów ratuje życie, być może nawet własne.