Zgodnie z planami architekta Maximiliana von Welscha, pałac był systematycznie rozbudowywany od 1707 roku, aby stać się letnią rezydencją książęcą.

Po przeniesieniu na linię Nassau-Usingen, do pałacu dobudowano dwa boczne skrzydła, a książę Karol wybrał go na swoją główną rezydencję w 1744 roku. Wraz z jednoczesnym przeniesieniem władz rządowych do Wiesbaden, stało się ono stolicą.

Po wczesnej śmierci żony książę Karl zawarł tak zwane "małżeństwo z lewej ręki" z Marią Magdaleną Groß z Wiesbaden; dzieci z tego związku otrzymały nazwisko baronów Biburga.