Pomnik składa się z różnych instalacji. W centrum znajdują się dwa fotorealistyczne obrazy stworzone przez artystę graffiti Yorkar7 z Wiesbaden w 2007 roku na pozostałościach ściany wyburzonego budynku dawnej firmy Fauth. Są one oparte na zdjęciach z serii historycznych fotografii przedstawiających ostatnią deportację Żydów z Wiesbaden na dużą skalę, która miała miejsce 1 września 1942 roku. Około 370, głównie starszych członków społeczności żydowskiej, którzy zostali deportowani tylko tego dnia, musiało zgłosić się do synagogi przy Friedrichstraße już 29 sierpnia i zarejestrować się.

Duże malowidło deportacyjne po północnej stronie pozostałości muru jest wyraźnie widoczne z daleka. Przedstawia ono grupę ludzi wsiadających do pasażerskiego wagonu kolejowego, w którym po raz pierwszy zostali przewiezieni do obozu koncentracyjnego Theresienstadt przez Frankfurt nad Menem. Na bocznej ścianie pozostałości muru Yorkar7 przejął fragment innego zdjęcia z serii. Przedstawia ono starszego Żyda z Wiesbaden, który musi być podtrzymywany przez pomocnika. Tak zwana żydowska gwiazda, którą Żydzi musieli nosić od 1941 roku, jest wyraźnie widoczna na jego płaszczu. Większość mieszkańców Wiesbaden deportowanych tego dnia nie przeżyła obozów koncentracyjnych i obozów zagłady.

Od 2010 roku dokumenty obrazkowe zostały uzupełnione aleją kasztanowców zaprojektowaną przez frankfurckiego artystę multimedialnego Vollrada Kutschera. Prowadzi ona w kierunku północ-południe bezpośrednio do dużego graffito deportacyjnego. Fragmenty tekstu są osadzone z czterech stron donic, które służą również jako miejsca do siedzenia. Pochodzą one między innymi z listów pożegnalnych mieszkańców Wiesbaden, którzy zostali deportowani 1 września 1942 roku. Wraz z Kutscherem i Yorkar7, niektórzy młodsi malarze z Wiesbaden opracowali zupełnie nowe, różne napisy dla każdego cytatu.

Seria zdjęć, która posłużyła za wzór dla graffiti, została przekazana Archiwum Miejskiemu w Wiesbaden i innym instytucjom w Wiesbaden przez Richarda Rudolpha. Miejsce pamięci Yad Vashem otrzymało już wstępną darowiznę w postaci 17 zdjęć w 1980 roku. Historia serii zdjęć nie została jeszcze w pełni zbadana. Jak dotąd wiadomo, że zachowało się 38 fotografii. Z różnych perspektyw kamera towarzyszy głównie starszym Żydom w ich podróży między 29 sierpnia a 1 września 1942 roku. Niektóre z ujęć pokazują proces rejestracji w Centrum Społeczności Żydowskiej przy Friedrichstraße w Wiesbaden. Inne zdjęcie dokumentuje sytuację w synagodze, która została podpalona podczas listopadowych pogromów, ale nie została zniszczona. Po zarejestrowaniu mieszkańcy Wiesbaden musieli czekać w dużym pustym pomieszczeniu, aż zostaną deportowani. Na większości zdjęć widać, jak Żydzi są poddawani obróbce na rampie w rzeźni, dopóki nie wsiądą do wagonów, którymi zostali deportowani do Theresienstadt przez Frankfurt nad Menem.

Jak dotąd nie udało się ustalić, kto wykonał zdjęcia i w jaki sposób dotarły one różnymi drogami do instytucji pamięci, takich jak Archiwum Miejskie i Aktywne Muzeum Historii Niemiecko-Żydowskiej przy Spiegelgasse. Nie wiadomo również, gdzie znajdują się paski negatywów.