Το Walhalla (Mauritiusstrasse / γωνία Hochstättenstrasse) άνοιξε το 1897 ως "Walhalla Variety and Speciality Theatre with Grand Restaurant" και είχε χωρητικότητα 1.400 θέσεων. Χτίστηκε και χρηματοδοτήθηκε από τον κτηματομεσίτη του Βισμπάντεν, Jakob Rath, ο οποίος πέθανε λίγο πριν ανοίξει το θέατρο. Αρχικά, το πρόγραμμα εναλλασσόταν μεταξύ παραστάσεων βαριετέ, όπερας και οπερέτας. Από το 1919, έγινε κινηματογράφος που διοικούνταν από τον ιδιοκτήτη κινηματογράφου και προβολέα August Zickenheimer και τον γιο του Wilhelm.

Κατά τη διάρκεια της βρετανικής κατοχής, το κτίριο χρησιμοποιήθηκε ως πολιτιστικό κέντρο και ως "κινηματογράφος στρατιωτικού κυκλώματος". Το 1930, η Walhalla επαναλειτούργησε ως κινηματογράφος ήχου. Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, η Walhalla κατασχέθηκε αρχικά από τις αμερικανικές αρχές κατοχής (USAFE) και χρησιμοποιήθηκε ως κινηματογράφος, κυλικείο, θέατρο και χώρος συγκέντρωσης. Στη συνέχεια λειτούργησε ως προσωρινός χώρος για το Κρατικό Θέατρο Όπερας και Οπερέτας μέχρι τον Μάρτιο του 1947.

Στα τέλη του 1948, άνοιξε ξανά ως κινηματογράφος και θέατρο για τον γερμανικό πληθυσμό. Το 1950, εγκαταστάθηκε το "Κινηματογραφικό στούντιο Bambi για την εξεζητημένη κινηματογραφική τέχνη". Το 1948-53, στο θησαυροφυλάκιο εγκαταστάθηκε ένα κελάρι βαυαρικής μπύρας. Το 1962, ξεκίνησε εκεί η εποχή του "νούμερο ένα μουσικού ανταλλακτηρίου της Γερμανίας". Από το 1957-72, οι μουσικοί συναντήθηκαν για να ανταλλάξουν ιδέες και να βρουν άλλες υποχρεώσεις. Οι καλύτερες μεγάλες μπάντες και συγκροτήματα προσελήφθησαν. Στα τέλη της δεκαετίας του 1960, ο Wolfgang Schott άνοιξε τη μοντέρνα ντισκοτέκ "Big Apple". Ήταν πόλος έλξης του κοινού μέχρι τη δεκαετία του 1990.

Στα μέσα της δεκαετίας του 1970, ο Manfred Ewert ανέλαβε το Walhalla-Filmtheater, συμπεριλαμβανομένου του κινηματογράφου Bambi, και το εκσυγχρόνισε. Παράλληλα, μαζί με τον ιδιοκτήτη Wilhelm Zickenheimer ανέλαβαν ανακαινίσεις για τη διατήρηση του διατηρητέου κτιρίου. Κατά τη διάρκεια της ανακαίνισης του κρατικού θεάτρου της Έσσης στο Βισμπάντεν το 1975-78, η Walhalla λειτούργησε και πάλι ως εναλλακτική σκηνή.

Έκλεισε τις πόρτες της στα τέλη του 1988 και κυκλοφόρησαν διάφορα σχέδια αξιοποίησης. Το 2007, η Stadtentwicklungsgesellschaft der Stadt Wiesbaden (SEG) απέκτησε το ακίνητο.