Το 1856, ορισμένοι πολίτες, μεταξύ των οποίων ο Δρ Wilhelm Zais, ο Adam Schmitt από το πανδοχείο Zur Rose, ο γλύπτης καθηγητής Fritz Gerth, ο H. L. Freytag από το πανδοχείο Zum Bären και ο εργολάβος W. Rücker, αποφάσισαν να ιδρύσουν έναν σύλλογο εξωραϊσμού. Ο Hermann Vollpracht, ένας σεβαστός δημόσιος υπάλληλος του Nassau, εξελέγη πρώτος πρόεδρος.

Σύμφωνα με τον κύριο σκοπό που ορίζεται στο καταστατικό του, ο οποίος ήταν να καταστήσει τη φυσική ομορφιά της περιοχής του Wiesbaden προσβάσιμη με προγραμματισμένο τρόπο, το Verschönerungsverein βελτίωσε τα υπάρχοντα μονοπάτια, εγκατέστησε πινακίδες, έστησε ένα μεγάλο καταφύγιο στο Neroberg και τοποθέτησε παγκάκια σε γραφικά σημεία κατά μήκος των μονοπατιών. Ο Wilhelm von Heemskerck, πρόεδρος του Δουκικού Οικονομικού Επιμελητηρίου του Nassau, ανέλαβε την προεδρία από το 1859-83, ενώ ακολούθησαν ο διοικητικός διευθυντής Friedrich von Reichenau (1884-1900), ο καθηγητής Dr Heinrich Fresenius (1901-02), ο οικοδομικός σύμβουλος Ernst Winter (1903-08), ο αρχιτέκτονας Blume (1909-10) και, από το 1911, ο συνταξιούχος Josef Hupfeld.

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, το Verschönerungsverein διαχειρίστηκε πολλά καθήκοντα, π.χ. την κατασκευή και συντήρηση πεζοδρόμων, οδών και λεωφόρων. Το 1881, το συνολικό μήκος των νέων μονοπατιών ήταν 40 χιλιόμετρα. Ο σύλλογος εξωραϊσμού έστησε 400 παγκάκια, τοποθέτησε πάνω από 300 πινακίδες μονοπατιών, έστησε καταφύγια και εσοχές και φύτεψε 1.000 δέντρα. Το 1903, αρκετά μέλη του διοικητικού συμβουλίου του Συλλόγου Δυτικής Περιφέρειας εντάχθηκαν στον Σύλλογο Εξωραϊσμού του Βισμπάντεν προκειμένου να συνεργαστούν στις κοινές προσπάθειες. Το 1913 είχε τον υψηλότερο αριθμό μελών, 1.166, μεταξύ των οποίων πολλές γνωστές προσωπικότητες από την πολιτική και τις επιχειρήσεις.

Μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, έγιναν προσπάθειες να διατηρηθούν όσα είχαν ήδη δημιουργηθεί και να προστεθούν σε μικρό βαθμό νέα πράγματα. Λόγω της ενσωμάτωσης των προαστίων, επιτεύχθηκε συμφωνία με τις παρόμοιες ενώσεις στο Biebrich και στο Sonnenberg για κοινές δραστηριότητες και για τη συμμετοχή των άλλων προαστίων στις εργασίες. Η επετειακή καλύβα στο Philosophenweg εγκαινιάστηκε για την 75η επέτειο το 1931. Μετά την αναγκαστική διάλυση του Westlicher Bezirksverein το 1934, ο Verschönerungsverein ανέλαβε τα περιουσιακά στοιχεία του συλλόγου, τις καλύβες και τα παγκάκια για περαιτέρω φροντίδα.

Στις αρχές του 1937, το Verschönerungsverein τιμήθηκε με την πλακέτα της πόλης Wiesbaden για τις υπηρεσίες του, αλλά ήδη από το 1938 αναγκάστηκε να συγχωνευτεί με το Kur- und Verkehrsverein λόγω των κατευθυντήριων γραμμών της Ένωσης του Ράιχ για τη Βιομηχανία Μεταφορών. Στις 10 Ιανουαρίου 1938, η γενική συνέλευση αποφάσισε ομόφωνα τη διάλυση του συλλόγου μετά από 81 χρόνια ύπαρξης. Τα περιουσιακά στοιχεία της ένωσης και οι υποχρεώσεις που προέκυπταν από το έργο της μεταβιβάστηκαν στο Kur- und Verkehrsverein.