Ενώ τον 13ο αιώνα οι πράξεις εκούσιας δικαιοδοσίας λάμβαναν χώρα στο προαύλιο της εκκλησίας και τον 15ο αιώνα στα σπίτια του δημάρχου και των ενόρκων, τον 16ο αιώνα, το δικαστήριο του λαιμού συνεδρίαζε στο Βισμπάντεν στην πλατεία της αγοράς και σε κακές καιρικές συνθήκες στο πρώην Burgmannenhaus "Zum Ochsen", αργότερα και στην αυλή του κάστρου. Από τις αρχές του 17ου αιώνα, το δημαρχείο ήταν η έδρα του δημοτικού δικαστηρίου. Μετά το 1744, το δικαστήριο και ο δικαστικός επιμελητής, ως κατώτερος βαθμός δικαιοδοσίας, μετακόμισαν σε αίθουσες στο κάστρο. Το "Ποινικό Δικαστήριο" στεγαζόταν σε ένα κτίριο που ανεγέρθηκε στο Michelsberg το 1767. Από το 1822, το Δικαστήριο, το Εφετείο και το Ανώτατο Εφετείο στεγάστηκαν στο παλάτι. Όταν χτίστηκε το νέο παλάτι της πόλης το 1837, οι δικαστικές αρχές μεταφέρθηκαν στο λεγόμενο Dikasterialgebäude, τέσσερα κτίρια μπροστά από το Mainzer Tor. Το Ανώτατο Εφετείο εγκαταστάθηκε στη νοτιοανατολική γωνία των οδών Marktstrasse και Friedrichstrasse (Marktstrasse 1), το δικαστικό γραφείο με την Landoberschultheißerei στο κτίριο της Marktstrasse 3, ενώ η διοίκηση των οικονομικών και των domains μετακόμισε στα απέναντι κτίρια της Marktstrasse 2 και 4. Αυτή ήταν η έδρα των δικαστηρίων για περισσότερο από μισό αιώνα. Το Δικαστήριο και το Εφετείο μετακόμισαν στο πρώην ξενοδοχείο Schützenhof το 1849 και έλαβαν νέα έδρα δίπλα στο Ανώτατο Εφετείο (Friedrichstraße 13) το 1865.

Αμέσως μετά το 1866 άρχισαν οι προσπάθειες για τη βελτίωση των χώρων στέγασης και τη συγχώνευση των δικαστικών αρχών σε ένα νέο κτίριο στην Albrechtstraße. Η κατασκευή άρχισε το 1894 σύμφωνα με τα σχέδια των αρχιτεκτόνων της βασιλικής κυβέρνησης Büttner, Helbig και Wikopp. Η επίσημη λειτουργία άρχισε στις 2 Απριλίου 1897. Εκτός από το περιφερειακό και το περιφερειακό δικαστήριο, φιλοξενήθηκε και η εισαγγελία. Σύντομα προέκυψαν και εδώ προβλήματα χώρου, και μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο τα επιμέρους τμήματα χρειάστηκε να μεταφερθούν σε ιδιωτικές κατοικίες και στα μέσα της δεκαετίας του 1930 στην Wilhelmstraße 14, όπου παρέμειναν μέχρι το 1945. Κάποια ανακούφιση παρείχε μια επέκταση που χτίστηκε στην Moritzstraße το 1953 (κατεδαφίστηκε το 2016). Μετά το κλείσιμο της φυλακής τον Φεβρουάριο του 1972, το περιφερειακό δικαστήριο μετακόμισε στα διοικητικά γραφεία. Το 1975 έπρεπε να χρησιμοποιηθούν και πάλι ιδιωτικές κατοικίες. Η κατεδάφιση του κτιρίου της φυλακής στην Albrechtstraße το 1995/96 δεν οδήγησε σε καμία ανακούφιση.

Το Εργατικό, το Κοινωνικό και το Διοικητικό Δικαστήριο βρίσκονταν επίσης σε διάφορα σημεία του Βισμπάντεν. Το Διοικητικό Δικαστήριο του Βισμπάντεν στεγαζόταν αρχικά στη Luisenplatz και το 1989 απέκτησε νέο κτίριο στη Mühlgasse. Το 2003, έπρεπε να κάνει χώρο για τις ανάγκες του Κοινοβουλίου του κρατιδίου της Έσσης και μετακόμισε σε ένα κτίριο στο Konrad-Adenauer-Ring 15. Το Εργατικό Δικαστήριο και το Κοινωνικό Δικαστήριο στεγάζονταν σε ιδιωτικές κατοικίες στην Adolfsallee 33 και στην Frankfurter Straße 12 αντίστοιχα. Η Εισαγγελία, η οποία στεγαζόταν στο "Mercedes-Haus" στην Mainzer Straße από το 1975 μετά την απομάκρυνση από το κτίριο του περιφερειακού δικαστηρίου, μετακόμισε στην πρώην κατοικία των νοσοκόμων στο Konrad-Adenauer-Ring στα τέλη Σεπτεμβρίου 2004 μετά την εγκατάλειψη του νοσοκομείου των ΗΠΑ. Με την ανέγερση του Κεντρικού Κέντρου Δικαιοσύνης στην Mainzer Straße, το οποίο σχεδιάστηκε από τους αρχιτέκτονες KSP Engel und Zimmermann της Φρανκφούρτης, τα περιφερειακά και τα περιφερειακά δικαστήρια, τα εργατικά, κοινωνικά και διοικητικά δικαστήρια και η εισαγγελία απέκτησαν νέα στέγη από τον Δεκέμβριο του 2009. Μόνο το κρατικό δικαστήριο της Έσσης διατηρεί το ξεχωριστό του γραφείο στην Luisenstraße.