Την 1η Μαρτίου 1848, υπό την ηγεσία του φιλελεύθερου πολιτικού August Hergenhahn, διατυπώθηκαν τα εννέα "αιτήματα του λαού του Νασάου", τα οποία έγιναν γνωστά σε όλη τη χώρα την επόμενη κιόλας ημέρα από το Βισμπάντεν μέσω φυλλαδίων και προφορικών μηνυμάτων. Στις 4 Μαρτίου, ο δούκας Αδόλφος αναγκάστηκε να αποδεχτεί τα αιτήματα μπροστά σε περίπου 30.000 ανθρώπους που είχαν σπεύσει στο Βισμπάντεν ειδικά για την περίσταση. Μεταξύ άλλων, αυτό εγγυόταν τον οπλισμό του λαού, την ελευθερία του Τύπου, τη σύγκληση κοινοβουλίου και την ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι και της θρησκείας.

Στις 16 Απριλίου 1848, ο Hergenhahn διορίστηκε πρωθυπουργός του Δουκάτου. Το καλοκαίρι του επόμενου έτους, αυτή η πρώιμη απόπειρα εγκαθίδρυσης κοινοβουλευτικής δημοκρατίας στη Γερμανία καταπνίγηκε βίαια από την αντίδραση. Πολλοί επαναστάτες διέφυγαν στο εξωτερικό, άλλοι έδωσαν τη ζωή τους για την ελευθερία, όπως ο Georg Böhning, συνιδρυτής της πρώτης εργατικής ένωσης στο Βισμπάντεν, ο οποίος εκτελέστηκε με συνοπτικές διαδικασίες στο Ράστατ μετά την εξέγερση του Μπάντεν στις 17 Αυγούστου 1849.