Pod nieporęcznym tytułem "Hoch-Fürstlich Nassau-Saarbrück-Usingisch-privilegirte gemeinnützige Wießbader Nachrichten und Anzeige.", Wiesbadener Wochenblatt był publikowany od 1770 r. w formacie papierowym (16 x 20 cm) i od dwóch do ośmiu stron w drukarni Johannesa Schirmera.

Zanim gazeta otrzymała swoją ostateczną nazwę w 1806 r. z tytułem "Wiesbader Wochenblatt" (od 1837 r. "Wiesbadener Wochenblatt") i została wydana i wydrukowana przez Heinricha Freya, ukazywała się przez kilka lat jako "Gnädigst privilegirte Wiesbader Nachrichten zur Beförderung des Nahrungsstandes". W każdym numerze publikowano najważniejsze ceny żywności, obwieszczenia rządu prowincjonalnego i innych władz państwowych oraz informacje o aukcjach (np. drewna opałowego). Wiadomości z urzędu stanu cywilnego znajdowały się w rubryce "Urodzenia, proklamacje, małżeństwa i zgony w mieście Wiesbaden". W przypadku narodzin nie wymieniano rodziców, a jedynie ojca. Jeśli pojawiało się nazwisko matki, oznaczało to nieślubne narodziny. Ogłoszenia dotyczące własności prywatnej, pracy i rynku kapitałowego przynosiły guldeny do kasy drukarni. Zimą pojawiła się lista "przybyłych gości uzdrowiskowych" (publikowana osobno od 1 maja do 1 października).

W 1809 r. wydanie Wiesbadener Wochenblatt zostało połączone z "Herzoglich-nassauischen allgemeinen Intelligenzblatt" i "Verordnungsblatt des Herzogthums Nassau".

Od 1824 r. miasto co dwa lata przyznawało Wiesbadener Wochenblatt drukarniom z Wiesbaden, które musiały uiszczać opłatę za ten przywilej. Ożywienie gospodarcze przyniosło korzyści również Wiesbadener Wochenblatt. Liczba prenumeratorów wzrosła ze 118 egzemplarzy (1784) do prawie 900 (1837), a w szczególności wzrosła liczba prywatnych ogłoszeń. Dzięki większemu formatowi (od 1808 r.: 18 x 23 cm) wydanie z 1837 r. liczyło 502 strony, a w 1844 r. 594 strony. Ojcowie miasta ostatecznie sprzedali przywilej na aukcji na rzecz skarbu miasta.

Schellenberg'sche Hofbuchdruckerei, której przypadło drukowanie tomów z lat 1844 i 1845, nie dotrzymała umowy zawartej między drukarniami, znacznie przebiła uzgodnioną cenę i otrzymała dziesięcioletni kontrakt na 1000 fl. Suma ta została wykorzystana na koszty planowania i prace rzeźbiarskie dla grupy Hygieia wzniesionej na Kranzplatz w 1850 roku. W 1852 roku, dwa lata przed wygaśnięciem umowy, August Schellenberg rozwinął Wiesbadener Tagblatt z Wiesbadener Wochenblatt. Wiesbadener Wochenblatt ukazywał się w zmniejszonej skali do 1854 roku.