Sckell, Clarus Friedrich Ludwig von (nobilitowany w 1808 r.)

architekt ogrodów

ur. 13.09.1750 w Weilburgu

zm.: 24.02.1823 w Monachium

Sckell ukończył praktykę jako ogrodnik w Schwetzingen, gdzie jego ojciec był nadwornym ogrodnikiem. Lata czeladnicze rozpoczęły się w 1773 roku i zaprowadziły go do Paryża przez Bruchsal i Zweibrücken. Elektor Karl Theodor von der Pfalz (1724-1799) wysłał go następnie do Anglii, aby studiował "nowy styl ogrodnictwa krajobrazowego". Sckell poznał czołowych architektów krajobrazu tamtych czasów, Lancelota Browna (1716-1783) i Williama Chambersa (1723-1796), a także słynne ogrody Kew w Londynie.

Na początku 1777 roku powrócił z Anglii z wieloma pomysłami i roślinami i otrzymał zlecenie zaprojektowania peryferyjnego obszaru ogrodów pałacowych Schwetzingen w stylu krajobrazowym. W rezultacie powstał jeden z pierwszych angielskich ogrodów w Niemczech. Kiedy elektor został elektorem Bawarii w drodze sukcesji, centrum rządu przeniosło się do Monachium. W 1789 r. Sckell rozpoczął tam swoje najsłynniejsze dzieło - Ogród Angielski.

W 1799 r. elektor Maksymilian IV. Józef mianował Sckella dyrektorem ogrodnictwa w Palatynacie Reńskim i Bawarii. W 1817 r. zlecono mu przekształcenie parku pałacowego Biebrich w angielski park krajobrazowy.

W 1808 r. król Maksymilian I Józef przyznał mu Order Zasługi Cywilnej Korony Bawarskiej, z którym związane było osobiste szlachectwo.