Schütt, Franz Theodor

Malarz, grafik, rysownik

urodzony: 15 grudnia 1908 w Berlinie

zm.: 28 grudnia 1990 w Wiesbaden

Syn pomorskiego malarza i nauczyciela w Szkole Rzemiosła Artystycznego w Szczecinie, Franza Friedricha Christiana Schütta (1874-1962), studiował rzeźbę w Szczecinie w latach 1925-31 i skupił się na ceramice i projektowaniu wnętrz. Następnie studiował malarstwo i rysunek ze swoim ojcem i uczęszczał do klasy architektury Gregora Rosenbauera (1890-1966). Schütt był członkiem Pomorskiego Stowarzyszenia Artystów, założonego w 1916 roku i regularnie brał udział w wystawach od 1927 roku. W latach 1931-40 mieszkał jako niezależny artysta w Szczecinie i Gdańsku.

Jego udział w II wojnie światowej (od 1940 r.) i późniejsza brytyjska niewola zaprowadziły go do północnej Francji i na Wyspy Normandzkie Guernsey i Jersey. Stworzył tam liczne rysunki i akwarele, które tylko częściowo zrekompensowały utratę prawie 1000 prac zniszczonych podczas nalotu bombowego na Stettin w 1943 roku.

Od 1950 roku aż do śmierci pracował jako niezależny malarz i grafik w Wiesbaden. Oprócz portretów dziewcząt i kobiet tworzył pejzaże, widoki ulic i wnętrza. W 1965 roku był współzałożycielem Wiesbadener Gruppe Real, a w latach 1971-78 wykładał na wydziale sztuki (malarstwo, rysunek, grafika) w TH Darmstadt. Przez całe życie Schütt był realistą, niezrażonym modą na abstrakcję. Otto Dix, Alexander Kanoldt i jego przyjaciel Mac Zimmermann (1912-1995) mieli decydujący wpływ na jego sztukę. Schütt pokazywał swoje prace na licznych wystawach, w tym na Wielkiej Wystawie Sztuki w Monachium w 1955, 1972 i 1973 roku. Nassauischer Kunstverein Wiesbaden e.V. poświęciło mu dwie duże retrospektywy w 1979 i 1989 roku.

Schütt otrzymał liczne wyróżnienia: Srebrny Medal Obywatelski w 1976 roku, Nagrodę Lovisa Corintha w 1979 roku, Federalny Krzyż Zasługi w 1981 roku i Nagrodę Kulturalną Stolicy Wiesbaden w 1985 roku.

Schütt został pochowany na cmentarzu Biebrich. Połowa jego artystycznego majątku została przejęta przez miasto Wiesbaden w 1993 roku, druga połowa przez Pomorskie Muzeum Państwowe (2000) w Greifswaldzie.