Schindelmeißer, Louis Alexander Balthasar

Dyrygent, kompozytor

ur.: 08.12.1811 w Królewcu

zm.: 30.03.1864 w Darmstadt

Schindelmeißer poznał Richarda Wagnera w Lipsku w 1831 roku, z którym wkrótce się zaprzyjaźnił. Od 1832 roku był kapelmistrzem w Salzburgu, Grazu i Innsbrucku. W 1837 roku przybył do Königstädtisches Theater w Berlinie. W 1838 r. przeniósł się do Deutsches Theater w Budapeszcie, w 1847 r. do Hamburg Stadttheater, a w 1848 r. do Frankfurtu nad Menem.

W latach 1851-53 pracował jako dyrygent teatralny w Wiesbaden. To tutaj stał się zagorzałym zwolennikiem swojego przyjaciela z dzieciństwa Wagnera, z którym rozpoczął intensywną korespondencję. Wraz z przedstawieniem Tannhäusera 13 listopada 1852 r., dla którego sam Wagner zapewnił inscenizację i kierownictwo muzyczne, Wiesbaden doświadczyło pierwszego znaczącego wydarzenia teatralnego w kraju. Do czerwca 1853 roku opera została powtórzona dwanaście razy z wielkim sukcesem, a Schindelmeißer był w stanie dodać "Lohengrina" do programu w następnym roku. Wiesbaden stało się tym samym drugim miastem po Weimarze (1850), które odważyło się wystawić to dzieło. Przyjęcie Wagnera przez teatr w Wiesbaden, które trwało nieprzerwanie od tego czasu, zostało ustanowione. 1 września 1853 r. Schindelmeißer przeniósł się do Darmstadt jako nadworny kapelmistrz Wielkiego Księcia Hesji i 23 października wystawił tam "Tannhäusera".

Pojawił się jako kompozytor pieśni i mniejszych utworów na fortepian. W swoich operach "Der Rächer" (1846) i "Melusine" (1861), które wystawił w Budapeszcie i Darmstadt, pozostał wierny starszej romantycznej tradycji operowej. Na uwagę zasługuje jego Sinfonia Concertante op. 2 na cztery klarnety i orkiestrę, skomponowana w 1833 roku.