Otto, Richard

Działacz związkowy, polityk

Urodzony: 19.08.1882 w Baderitz (powiat Döbeln)

Zmarł: 29.03.1943 w Wiesbaden

Otto uczył się zawodu kowala i wstąpił do SPD w wieku dwudziestu lat. W latach 1904/05 był przewodniczącym Związku Kowali, początkowo w Offenbach, a następnie we Frankfurcie nad Menem do 1907 r. W Mannheim był członkiem zarządu regionalnego, dopóki jego związek nie został połączony z Niemieckim Związkiem Metalowców w 1912 roku. W 1913 r. został dyrektorem zarządzającym SPD we Frankfurcie. W latach 1916-18 był pionierem w branży górniczej.

Na początku lat dwudziestych zastąpił Otto Witte na stanowisku sekretarza partii w Wiesbaden. Był członkiem wspierającym SAJ (Socjalistycznej Młodzieży Robotniczej) i należał do Robotniczego Stowarzyszenia Opieki Społecznej (AWO ), Robotniczego Towarzystwa Chóralnego, Robotniczego Stowarzyszenia Rowerzystów i Motocyklistów oraz Żelaznego Frontu, dopóki wszystkie organizacje niemieckiego ruchu robotniczego nie zostały rozbite przez narodowych socjalistów w 1933 roku.

Po dojściu NSDAP do władzy stał się bezrobotny. W 1935 r. założył wynajętą pralnię przy wsparciu swojego partyjnego kolegi Karla Leonhardta. Wraz z ówczesnym przewodniczącym SPD Henrym Schubertem i Georgiem Buchem starał się utrzymać partię razem, wykonywać niezbędną pracę partyjną i zachęcać poszczególnych towarzyszy. Kontakt z członkami partii został nawiązany za pośrednictwem SAJ.

Od 11 listopada 1933 r. do 31 stycznia 1934 r. Otto był więziony "pod zarzutem nielegalnej działalności". Gestapo nie było jednak w stanie niczego udowodnić i został uniewinniony. Został ponownie aresztowany w 1941 roku i skazany na dwa lata więzienia. Otto zmarł dwa dni po zwolnieniu z więzienia. Podejrzewa się, że został otruty.

Jego imieniem nazwano ulicę w dzielnicy Klarenthal.