Moritz książę Nassau

urodzony: 21.11.1820 w Biebrich

zmarł: 23 marca 1850 r. w Wiedniu

Moritz, młodszy brat księcia Adolpha zu Nassau, spędził dzieciństwo w Biebrich i nad Platte, a od 1826 r. pobierał prywatne lekcje, zgodnie z programem nauczania Landesgymnasium Weilburg. Pierwszych lekcji gry na fortepianie udzielał mu nadworny nauczyciel muzyki Johann Peter Heuschkel. Książę Wilhelm zu Nassau przewidział karierę wojskową dla swojego młodszego syna w młodym wieku, a w 1835 r. Moritz otrzymał stopień porucznika w 1. pułku Nassau. Jego studia w Wiedniu w latach 1837-39, które ukończył wraz z dziedzicznym księciem Adolfem, obejmowały prawo, fizykę, chemię, geometrię wyższą, historię państwa europejskiego, język angielski, francuski i muzykę. Już w 1837 r. Moritz został mianowany podporucznikiem w austriackim pułku ułanów "Archduke Carl".

Jego siostrzenica Elisabeth zu Wied, która później została królową Rumunii, donosiła, że Moritz potrafił malować, grać i komponować oraz nauczył się wielu operacji; był "idolem mojej matki, która ... grała z nim na cztery ręce godzinami, kiedy wracał do domu". Moritz skomponował liczne utwory fortepianowe, zwłaszcza marsze, które zostały opublikowane przez B. Schotta w Moguncji.

Po wstąpieniu księcia Adolfa na tron w 1839 r. został domniemanym spadkobiercą tronu Nassau. W austriackiej służbie wojskowej Moritz walczył w węgierskiej wojnie powstańczej i brał udział w kilku bitwach i potyczkach. W sierpniu 1845 r. został mianowany majorem, a jego ostatnim stanowiskiem był pułkownik w pułku huzarów.

W 1849 r. zachorował na serce. Książę Adolf odwiedził go w Wiedniu w styczniu i lutym 1850 roku. Wkrótce potem Moritz zapadł na tyfus plamisty i został pochowany w książęcej krypcie w Weilburgu. Bardzo popularny w szerokich kręgach mieszkańców Nassau, wczesna śmierć młodego księcia wywołała powszechną żałobę i współczucie. Ulica Moritzstrasse, która została wytyczona na początku lat sześćdziesiątych XIX wieku, podtrzymuje pamięć o nim.