Carmen Sylva (pseudonim, prawdziwe imię Elisabeth Pauline Ottilie Luise księżniczka Wied, Elżbieta I królowa Rumunii)

Pisarka

ur.: 29.12.1843 w Neuwied

zm.: 02.03.1916 w Bukareszcie

Córka Hermanna Fürsta zu Wied (1814-1907) i jego żony Marii, z domu księżniczki Nassau-Weilburg (1825-1902), otrzymała wszechstronne wykształcenie i w młodości była wysyłana w liczne podróże zagraniczne i na zaprzyjaźnione dwory, w tym Biebrich. Małżeństwo Elżbiety z Karlem Eitlem Friedrichem von Hohenzollern-Sigmaringen (1839-1914, Karol I Rumuński od 1881 r.) miało miejsce w 1869 r.; wybrany księciem 20 kwietnia 1866 r., uzyskał niepodległość od Turcji podczas wojny rosyjsko-tureckiej 1877/78; dwa księstwa Mołdawii i Wołoszczyzny zostały zjednoczone pod nazwą "Rumunia", a pełna suwerenność została ogłoszona przez Kongres Berliński w 1879 roku. W 1881 r. został królem Rumunii jako Karol I.

Księżniczka była popularna wśród rumuńskiej ludności, angażowała się w opiekę zdrowotną i społeczną, zakładała szkoły i szpitale oraz opiekowała się rannymi podczas wojny. Sama była utalentowanym muzykiem, a także orędowniczką literatury, nauki i sztuki, w tym rewitalizacji sztuki ludowej. Carmen (synonim "pieśni w lesie" lub "pieśni lasu") stała się również znana jako pisarka neoromantycznego, neoimpresjonistycznego stylu, w tym wierszy, dramatów, lekkich powieści, bajek i tłumaczeń rumuńskiej poezji na język niemiecki. W swoich wspomnieniach "Mein Penatenwinkel" opisuje między innymi swoje doświadczenia z dzieciństwa w Wiesbaden i na dworze Biebrich. Królowa, która była bardzo honorowana jako "Mama Regina", została pochowana w Curtea de Argez.