Kümmel, Elisabeth Gertrude (gen. Lisa)

Rzemieślniczka

Urodzona: 22 kwietnia 1897 r. w Wiesbaden

Zmarła: 27.11.1944 w Wiesbaden

Kümmel była córką mistrza stolarskiego i szklarskiego. W 1916 roku rozpoczęła naukę w Szkole Rzemiosła Artystycznego w Wiesbaden.

W 1918 roku wyjechała do Berlina, gdzie najpierw uczęszczała do tak zwanej prywatnej Szkoły Reimanna, a następnie do Miejskiej Szkoły Rzemiosła Artystycznego w latach 1918-1921. Tutaj skupiła się na rysunku aktu, architektury i mody, projektowaniu wzorów tkanin i tapet, a także rzeźbie i złotnictwie. Od lipca 1922 do stycznia 1923 roku Kümmel pracowała w Wiener Werkstätte. Tutaj doskonaliła się jako ceramik i emalier, a także projektowała jedwabne nadruki i malowała szablony. Po wizycie studyjnej w Rzymie w 1923 roku i zarządzaniu fabryką dziewiarską we Frankfurcie-Niederrad w 1924 roku, w końcu założyła własną firmę jako projektantka wnętrz i "artystka sztuki i rzemiosła" w Wiesbaden w 1925 roku.

W 1927 roku poznała Alexeja von Jawlensky'ego. Zafascynowana człowiekiem i artystą Jawlensky'm oraz jego twórczością, stała się dla niego nie tylko wzorem, ale także inteligentną i ostatecznie niezastąpioną przyjaciółką. Przejęła całą korespondencję ciężko chorego artysty, opiekowała się jego obrazami, spisała jego wspomnienia z lat 1936/37, a w 1938 r. m.in. list do jego przyjaciela, malarza i mnicha benedyktyńskiego Jana i Willibrorda Verkade oraz opracowała tzw. katalog warsztatowy. W 1938 r. zrezygnowała z pracy projektantki wnętrz, by poświęcić się kompleksowej opiece nad Jawlensky'm; zarabiała na życie w żłobku. Po jego śmierci w 1941 r. zajęła się jego majątkiem, ale przeżyła Jawlensky'ego tylko o kilka lat.

W listopadzie 1944 r. Kümmel została pochowana podczas nalotu bombowego i zmarła wkrótce potem w wyniku odniesionych obrażeń. Została pochowana jako ofiara wojny w kwaterze honorowej na Cmentarzu Południowym. Część jej majątku jest przechowywana w Bibliotece Uniwersytetu Rhein-Main i Bibliotece Państwowej.