Kiesow, Gottfried

Historyk sztuki, prezes Urzędu Ochrony Zabytków Hesji

Urodzony: 07.07.1931 w Alt Gennin (powiat Landsberg an der Warthe)

zmarł: 07.11.2011 w Wiesbaden

Po przeprowadzce do Niemiec Zachodnich w 1950 r. z powodów politycznych, Kiesow studiował historię sztuki, archeologię klasyczną i historię w Getyndze w latach 1951-56 i ukończył studia z tytułem doktora.

W 1956 r. otrzymał kontrakt badawczy od Niemieckiej Fundacji Badawczej na temat "Architektury gotyckiej w Toskanii" w Instytucie Historii Sztuki we Florencji. Od 1961 r. przez dwa lata pracował jako powiatowy konserwator zabytków w Hanowerze, a następnie przez trzy lata jako powiatowy konserwator zabytków w Brunszwiku. W 1966 r. został kuratorem krajowym w Hesji. Od 1990 r. do przejścia na emeryturę w 1996 r. Kiesow był prezesem Krajowego Urzędu Ochrony Zabytków w Hesji. Od 1970 r. wykładał na uniwersytetach w Heidelbergu, Marburgu i Frankfurcie nad Menem, gdzie od 1975 r. był profesorem honorowym na Wydziale Historii Sztuki. W latach 1975-78 był również przewodniczącym Stowarzyszenia Państwowych Konserwatorów Zabytków w Republice Federalnej Niemiec.

Kiesow przez wiele lat był przewodniczącym okręgu FDP Wiesbaden, a w latach 1985-97 zasiadał w Radzie Miasta Wiesbaden, pełniąc funkcję zastępcy radnego w latach 1991-97. Był zaangażowany w zarząd protestanckiej wspólnoty kościelnej na rynku i prowadził kampanię na rzecz wpisania Wiesbaden na Listę Światowego Dziedzictwa.

W 1985 r. był jednym z członków-założycieli "Niemieckiej Fundacji Ochrony Zabytków". W 1990 r. został wybrany na stanowisko zastępcy przewodniczącego, w latach 1994-2010 pełnił funkcję przewodniczącego, a od 2011 r. jest przewodniczącym Kuratorium. Kiesow wywarł trwały wpływ na pracę fundacji. Po 1989 r. był szczególnie zaangażowany w ochronę zniszczonych zabytków architektury w Niemczech Wschodnich. W 1991 r. był jednym z założycieli centrum szkoleniowego rzemiosła i konserwacji zabytków w Görlitz. Dzięki jego wysiłkom miasta Wismar, Rostock i Stralsund, a także stare miasta Quedlinburg i Görlitz zostały uratowane przed ostatecznym zniszczeniem.

Osiem miast nadało mu tytuł honorowego obywatela: Görlitz (1995), Morschen (1997), Quedlinburg (1998), Stralsund i Wismar (2004), Zittau (2005), Romrod (2005) i Wiesbaden (2006). Otrzymał wiele innych wyróżnień. W 2000 r. prezydent federalny odznaczył go Wielkim Krzyżem Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec, w 2001 r. otrzymał Nagrodę Kulturalną stolicy kraju związkowego Wies baden, a w 2004 r. otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Technicznego w Dreźnie. W 2011 r. został uhonorowany Niemiecką Nagrodą Narodową Niemieckiej Fundacji Narodowej za całokształt twórczości.

Kiesow jest autorem licznych publikacji od 1963 roku. Po śmierci żony K. wykorzystał swój prywatny majątek do założenia "Fundacji Ingeborg i Gottfrieda Kiesow", dzięki której wsparł trzy akademie zabytków w Romrod, Görlitz i Frankfurcie-Höchst.