Flindt, Wilhlem

Urzędnik

urodzony: 09.04.1819 w Diez

zm.: 06.09.1909 w Katzenelnbogen

Flindt, który mieszkał w Wiesbaden od 1820 roku, uczęszczał do szkoły podstawowej i Pädagogium. Środki ojca nie wystarczały na jego studia. Dlatego od 1834 r. pracował w kancelarii rządu Nassau jako diurnista (pracownik administracyjny), a później jako kanclerz i kanclerz ministerialny. W 1839 r. został nauczycielem pisania dla dzieci księcia Wilhelma zu Nassau.

Na dzień przed wielkim zgromadzeniem ludowym na Schlossplatz w Wiesbaden w dniu 4 marca 1848 r. Flindt otrzymał od ministra stanu Emila Augusta Freiherra von Dungern rozkaz udania się do Koblencji, aby przekazać telegraficznie Adolfowi księciu Nassau, który w tym czasie przebywał w Berlinie, aby powrócił do Wiesbaden.

Jako sekretarz, Flindt towarzyszył Maksymilianowi von Gagern w jego podróży na dwory w Darmstadt, Karlsruhe, Stuttgarcie, Monachium i Berlinie. Ich celem było przekonanie niemieckich dworów do przyznania Prusom niemieckiej korony, ale Fryderyk Wilhelm IV odmówił. Udało im się jednak wysłać ludzi honoru do niemieckiego Bundestagu i zainicjować przygotowania do pierwszego niemieckiego Zgromadzenia Narodowego oraz opracowania konstytucji cesarskiej, która miała zostać przedłożona temu zgromadzeniu. Jako sekretarz von Gagerna, który był członkiem frankfurckiego Pre-Parlamentu i Zgromadzenia Narodowego, Flindt został sekretarzem prezydenckim podczas jego otwarcia. Po jego rozwiązaniu, w 1850 r. udał się wraz z von Gagernem do Erfurtu.

W 1851 r. Flindt został przeniesiony do Sądu Apelacyjnego w Wiesbaden, gdzie w 1864 r. został sekretarzem sądowym. Kiedy sądownictwo w Nassau zostało przeniesione pod administrację pruską w 1867 r., został mianowany głównym sekretarzem sądowym, a w 1874 r. radcą kanclerskim. Przeszedł na emeryturę w 1880 r. po 47 latach służby. Następnie Flindt objął stanowisko sekretarza, a później syndyka Izby Przemysłowo-Handlowej w Wiesbaden do 1891 roku. W 1891 r. został wybrany na radnego miejskiego.

Flindt był żonaty z nadworną aktorką Wiesbaden Elise Seyler. Był bardzo oddany teatrowi i niestrudzenie prowadził kampanię na rzecz nowego budynku teatru, a później na rzecz stworzenia pomnika cesarza Fryderyka i pomnika Schillera. Był człowiekiem o liberalnych poglądach i do późnej starości przyznawał się do swojej politycznej przeszłości. Flindt został pochowany na Cmentarzu Północnym.