Dill, Liesbet (Elisabeth Pauline, zamężna von Drigalski)

Pisarka

ur.: 28.03.1877 w Dudweiler/Saar

zm.: 15.04.1962 w Wiesbaden

Dill, córka właściciela majątku i browaru Friedricha Wilhelma Dilla, uczęszczała do szkoły średniej dla dziewcząt w Saarbrücken i St Maria Institute of English Ladies w Wiesbaden. W 1897 r. zawarła zaaranżowane przez rodziców małżeństwo z sędzią okręgowym Gustavem Seibertem, rozwiodła się w 1902 r. i opuściła męża oraz dwóch synów, co wywołało skandal.

W 1905 r. poślubiła lekarza Wilhelma von Drigalskiego, z którym miała dwoje dzieci. Dał jej wolność, której potrzebowała, aby spełnić swoje ambicje jako pisarka. Kariera Drigalskiego zaprowadziła parę do Wiesbaden w 1942 r., gdzie Dill mieszkała po jego śmierci w 1950 r., ostatnio przy Schützenstraße 1. Pod panieńskim nazwiskiem Liesbet Dill opublikowała swoją pierwszą powieść "Lo's Ehe" w 1903 r., a następnie około 100 innych dzieł.

Jej głównymi tematami były problemy przygranicznych regionów Saary i Lotaryngii oraz rola kobiet w mieszczańskim społeczeństwie. Sprzeciwiała się uprzedzeniom i patriarchalnemu paternalizmowi oraz opowiadała się za niezależnością i zatrudnieniem kobiet. Akcja kilku jej powieści rozgrywa się w Wiesbaden. W 1934 r. Dill zbliżyła się do literatury nacjonalistycznej powieścią "Wir von der Saar". Jej dzieła po 1945 r. uważane są za literaturę czysto rozrywkową. W Kraju Saary i Wiesbaden niektóre z jej powieści zostały ponownie odkryte w ostatnich latach ze względu na ich lokalną i społeczno-historyczną zawartość informacyjną.