Berlé, Marcus

Bankier

urodzony: około 14.10.1804 w Wiesbaden

zm.: 06.05.1881 w Wiesbaden

Istnieją dowody na istnienie żydowskiej rodziny Berlé w Wiesbaden od 1760 roku, kiedy to Berle Isaac złożył wniosek o pozwolenie na pobyt. Marcus Berlé otrzymał pozwolenie na rozpoczęcie działalności jako mistrz szklarski w Wiesbaden w 1827 roku.

W 1829 roku otworzył sklep z lustrami, szkłem i porcelaną na Webergasse. W 1829 roku poślubił Henriette Goldschmidt z Frankfurtu. Wniosła ona do małżeństwa posag, który umożliwił Berlé przekształcenie jego firmy w dom bankowy. Turystyka i kasyno sprawiły, że bank stał się największym w Wiesbaden, a książę Nassau również wykorzystywał go do transakcji. Berlé odegrał kluczową rolę w budowie kolei Taunus z Frankfurtu do Wiesbaden w 1840 roku.

W 1856 roku dom bankowy Berlé stał się dzierżawcą kasyna w Wiesbaden. Bankierzy uzyskali zgodę władcy na założenie "anonimowej spółki akcyjnej do prowadzenia zakładu uzdrowiskowego w Wiesbaden i Ems". Spółka akcyjna stała się źródłem pieniędzy dla skarbu miasta. Berlé został mianowany przez księcia Tajnym Radcą Handlowym. Jego wysiłki doprowadziły do budowy synagogi na Michelsberg, ukończonej w 1869 roku.

Po zamknięciu kasyna w 1872 r. zmienił się charakter działalności bankowej. Berlé założył więc "Kommanditgesellschaft Marcus Berlé & Cie." wraz z Deutsche Vereinsbank we Frankfurcie w 1873 roku. Firma przeniosła się do nowego budynku przy ➞ Wilhelmstraße 38 w 1879 roku.

Berlé zajmował honorowe stanowiska w mieście i zakładał różne fundacje. Został pochowany na cmentarzu żydowskim przy Schöne Aussicht. Firma była kontynuowana przez jego syna Ferdinanda Berlé (1835-1905), który zlecił budowę dobudówki, której strefa wejściowa stanowi dziś początek Łuku Wilhelma. Ferdinand Berlé przeszedł na chrześcijaństwo i został pochowany na ➞ Cmentarzu Północnym.