Berend, Ludwig

Chemik, wynalazca syntetycznych żywic lakierniczych

Urodzony: 06.08.1868 w Hostenbach an der Saar

Zmarł: 31.03.1940 w Wiesbaden

Berend początkowo kształcił się jako farmaceuta, a następnie w 1890 r. ukończył studia chemiczne w Marburgu, po zdaniu egzaminu asystenckiego i obronie doktoratu pod kierunkiem profesora Ernsta Schmidta na temat alkaloidów. Pierwszą pracę znalazł w fabryce barwników Bayer w Elberfeld.

W 1910 r. dołączył do nowo założonej firmy dr Kurta Alberta w Amöneburgu jako dyrektor zarządzający, która prowadziła badania w ledwo rozwiniętej dziedzinie sztucznych materiałów. Kiedy w 1910 r. zlecono mu opracowanie powłoki antykorozyjnej, Berend wpadł na pomysł chemicznej rafinacji żywicy sosnowej. W rezultacie powstała rozpuszczalna w oleju żywica syntetyczna, którą można było wykorzystać do produkcji lakierów do drewna pod marką "Albertol". Była to pierwsza syntetyczna żywica lakiernicza na rynku światowym. W dniu 30 listopada 1910 r. Kurt Albert i Berend otrzymali patent na nowy proces.

W 1927 roku te syntetyczne żywice niespodziewanie znalazły nowy rynek. Henry Ford pilnie potrzebował szybkoschnącej farby do swojego nowego modelu Forda A. Dotychczas stosowane systemy malarskie (oparte na oleju lnianym) potrzebowały kilku dni na wyschnięcie, co oznaczało ponad miesiąc malowania przy 6-7 warstwach na samochód. Dla Forda był to niemal nierozwiązywalny problem logistyczny. Farby olejne wykonane z Albertolen schły znacznie szybciej, więc Ford był w stanie znacznie lepiej wykorzystać swoją linię montażową dzięki wynalazkowi Berenda. Po raz pierwszy możliwe było również dostarczenie modelu samochodu w czterech różnych wariantach kolorystycznych, co znacznie zwiększyło sukces sprzedaży.

Od 1932 r. żywice alkidowe, które były również produkowane przez firmę Albert w Biebrich, jeszcze bardziej przyspieszyły proces suszenia.

Berend pracował w firmie aż do przejścia na emeryturę w 1931 roku, eksperymentując między innymi z emulsjami i środkami ochrony roślin.