Jaskinia Leichtweiß, położona w tylnej części doliny Nero, powstała miliony lat temu w środkowej erze paleozoicznej w wyniku waryscyjskiego fałdowania gór i erozyjnej siły potoku Schwarzbach. Pierwsze wzmianki o niej pojawiły się w 1791 r., kiedy pracownicy leśni zauważyli unoszący się dym i odkryli małą jaskinię, w której ukrywał się kłusownik Heinrich Anton Leichtweiß. Później kryjówka ponownie popadła w zapomnienie. Wraz z rozwojem Wiesbaden jako modnego miasta uzdrowiskowego, jaskinia ponownie zwróciła uwagę opinii publicznej i była polecana w literaturze jako cel wycieczek już w 1825 roku.

W poszukiwaniu coraz to nowych atrakcji dla stale rosnącej liczby odwiedzających Wiesbaden turystów spoza miasta, w końcu odkryto jaskinię w dolinie Nero. W tamtym czasie historie o rabusiach były na ustach wszystkich, a "Schinderhannes na lewym brzegu Renu" było znane daleko poza regionem. Kłusownik Leichtweiß szybko stał się "wodzem rabusiów", a jego tymczasowa kryjówka została w 1856 roku przekształcona przez Stowarzyszenie Upiększania Wiesbaden w dziką i romantyczną jaskinię rabusiów o długości 30 metrów i wysokości 2 metrów. Oprócz drugiego wejścia od północy i wyłożonej mchem niszy dostępnej po drewnianej drabinie jako miejsce do spania, z boku utworzono okrągłe pomieszczenie z kamiennym stołem (z wydrążoną podstawą na "łup") pośrodku i ławkami wzdłuż ścian. Inne wyposażenie obejmowało starą broń palną, szable i zdjęcia "rabusia" i jego "kochanki". Wejście do jaskini i otaczający ją teren zostały romantycznie zaprojektowane zgodnie z ówczesnym gustem, ze sztucznym wodospadem, drewnianym mostem, balustradami wykonanymi z gałęzi, świątynią widokową i schronieniem dla strażnika.

Po II wojnie światowej sprawy Leichtweißhöhle miały się coraz gorzej. W wyniku zaniedbań i wandalizmu stopniowo znikały obiekty zewnętrzne, strażnik został kilkakrotnie pobity, a jaskinia była niewłaściwie wykorzystywana jako schronienie. W rezultacie jaskinia została zamknięta. W 1983 r. miasto położyło kres uśpieniu jaskini i odbudowało wejście, które było wielokrotnie włamywane, za pomocą betonu i stalowych drzwi; od tego czasu jaskinia jest regularnie otwarta.