Kempf, Friedrich

Duchowny katolicki, profesor uniwersytecki

Urodzony: 25.06.1908 w Wiesbaden

Zmarł: 29 maja 2002 r. w Kolonii

Podobnie jak jego starszy brat Wilhelm Kempf, który później został biskupem Limburga, Friedrich Kempf uczęszczał do gimnazjum humanistycznego w Wiesbaden, a od 1927 r. studiował historię, germanistykę i filozofię w Marburgu i Berlinie. Historia średniowiecza i historyczne nauki pomocnicze były jego głównymi obszarami zainteresowań już wtedy. Jego praca doktorska pod kierunkiem Edmunda E. Stengela (Marburg 1933) na temat "Das Rommersdorfer Briefbuch des 13. Jahrhunderts" "...może być uważana za najlepszy przykład kodykologiczno-dyplomatycznej analizy średniowiecznych zbiorów listów i dokumentów" (Jürgen Petersohn).

Zachęcony przez brata, wstąpił do zakonu jezuitów zaraz po maturze. Po studiach teologicznych i filozoficznych w zakonie, został wyświęcony na kapłana w 1938 roku i oddelegowany do Rzymu w 1940 roku. Tam uczęszczał do Papieskiej Szkoły Archiwów, a w 1942 r. został mianowany Extraordinarius for Palaeography and Diplomatics na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim. Pracował nad fundamentalną analizą rejestrów Innocentego III, a później uczestniczył w ich edycji, koncentrując się przede wszystkim na zawartym w nich tak zwanym "Thronstreitregister". W 1946 r. objął katedrę historii Kościoła na Gregorianie. Jego badania zawsze koncentrowały się na Wysokim Średniowieczu.

Napisał dużą część trzeciego tomu "Handbuch der Kirchengeschichte" Huberta Jedina i był jego redaktorem. Był także współredaktorem czasopisma poświęconego historii papiestwa "Archivum Historiae Pontificiae", wydawanego od 1963 r., w którym również sam publikował.

W 1981 r. ze względów zdrowotnych przeniósł się do kolegium jezuickiego we Frankfurcie-St. Georgen, w 1997 r., prawie niewidomy, do jezuickiego domu spokojnej starości w Münster, a w 2002 r., już poważnie chory, do Kolonii, gdzie zmarł w tym samym roku i został pochowany na cmentarzu Melaten.