Dawny Cecilienplatz został przemianowany na Geschwister-Stock-Platz w 1995 roku i od tego czasu jest poświęcony pamięci dwójki żydowskich dzieci zamordowanych w Shoah. Centrum opieki dziennej i dwa przystanki autobusowe również noszą ich imiona. Rosel i Josef Stock są przedstawicielami ofiar narodowego socjalizmu z Wiesbaden. Rodzeństwo Stock urodziło się tutaj, Josef 28 października 1934 roku, a jego siostra Rosel 14 lipca 1937 roku.

Rodzice Johanna i James Stock mieszkali z dziećmi w bardzo złych warunkach, początkowo przy Jahnstraße 24, od 1937 r. przy Ellenbogengasse 11, a następnie w ciasnym mieszkaniu na podwórku przy Walramstraße 31. 25 października 1939 r. rodzina została przydzielona do baraku w osiedlu dla bezdomnych Mühltal. W 1940 r. zostali zmuszeni do przeniesienia się do "domu żydowskiego" przy Ludwigstraße 3. Było tam tak ciasno, że jedna z żydowskich rodzin musiała nawet mieszkać w szopie na narzędzia na podwórzu. Rodzicom Stock udało się tymczasowo umieścić Josefa w żydowskim domu dziecka Berthy Pappenheim w Neu-Isenburg.

Kiedy Rosel miała cztery lata, a Josef siedem, zostali deportowani wraz z rodzicami 10 czerwca 1942 roku. Była to druga zakrojona na szeroką skalę deportacja Żydów z Wiesbaden. W dniach 23 maja i 10 czerwca ponad 400 Żydów, głównie rodzin z dziećmi, zostało deportowanych do wschodniej Polski.

Pozbawienie praw ludności żydowskiej w Niemczech rozpoczęło się wkrótce po dojściu do władzy narodowych socjalistów w 1933 r., a wielu Żydów próbowało emigrować lub nielegalnie uciekać przez granice. Wraz z początkiem II wojny światowej stało się to niemal niemożliwe. Na okupowanych przez Niemców terenach Polski narodowi socjaliści utworzyli getta i obozy zagłady, w których torturowano i zamordowano miliony ludzi. Co najmniej 40 żydowskich dziewcząt i chłopców w wieku poniżej 14 lat z Wiesbaden nie przeżyło Zagłady. Szacuje się, że łącznie zamordowano co najmniej półtora miliona żydowskich dzieci i młodzieży.