Profesor dr Carola Dietze, profesor dr Marcus Düwell, profesor dr Joachim Fischer, profesor dr Volker Schürmann, członkowie nominowani przez miasto, profesor dr Tilman Allert, Jürgen Kaube, profesor dr Eva Waller, burmistrz Gert-Uwe Mende i dyrektor ds. kultury Axel Imholz wzięli udział w posiedzeniu komitetu nagrody na równych prawach w imieniu Towarzystwa Helmutha Plessnera.

Gérard Raulet, urodzony w sierpniu 1949 r., studiował w École normale supérieure Lettres et sciences humaines w Saint-Cloud od 1969 r., jest wykwalifikowanym nauczycielem języka niemieckiego (agrégé d'allemand 1973), uzyskał doktorat z filozofii na Uniwersytecie Paryż I (Panthéon-Sorbonne) w 1981 r. i uzyskał tytuł profesora na Uniwersytecie Paryż-Sorbona w 1985 r., gdzie do 2020 r. wykładał jako profesor niemieckiej historii idei. W 2006 r. opublikował standardową francuską pracę na temat filozofii niemieckiej w XX wieku "La philosophie allemande depuis 1945".

Gérard Raulet przeanalizował i omówił całą historię teorii XX wieku z perspektywy produktywnych szkiców z lat dwudziestych (Benjamin, Bloch, Marcuse, Scheler, Plessner) poprzez lata sześćdziesiąte (Habermas, Gadamer, Blumenberg, Jonas) do współczesności XXI wieku. W 2006 roku opublikował standardową francuską pracę na temat filozofii niemieckiej w XX wieku "La philosophie allemande depuis 1945" (Paryż). Niezwykłe w intelektualnej karierze Rauleta jest to, że on, który początkowo rozpoczął swoją pracę w ścisłym związku z teorią krytyczną (Habermas, Honneth), dokonał trwałego zwrotu w kierunku antropologii filozoficznej w Paryżu pod koniec lat 90-tych - w następstwie niemieckiego renesansu Schelera i Plessnera - nigdy nie tracąc z oczu swoich początków. We wspomnianej wcześniej książce "La philosophie allemande" poświęcił już odpowiedni rozdział "L'anthropologie philosophique et la psychoanalyse", w którym po raz pierwszy przedstawił Plessnera francuskiej publiczności w zarysie.

Raulet dodatkowo otworzył drzwi do francuskiej recepcji Plessnera, organizując trójstronny projekt badawczy (francusko-włosko-niemiecki) L'anthropologie philosophique: ses origines et son avenir - antropologia filozoficzna: początki - przyszłość, który trwał kilka lat od 2000 roku i, oprócz kilku wyraźnych odniesień, badał przede wszystkim ukryte filozoficzne i antropologiczne odniesienia między filozofią niemiecką i francuską.

Ogólnie rzecz biorąc, odkryto istotne podobieństwa w wyłaniającej się francusko-niemieckiej dyskusji Plessnera, nie tylko do Bergsona i Merleau-Ponty'ego, ale także do "francuskiej antropologii filozoficznej w ostatniej trzeciej połowie XX wieku" (Raulet). Na przykład w pracach Canguilhema i Deleuze'a "związek między żywymi ciałami (i ciałami) a ich środowiskiem jest pojmowany w sposób nieredukcjonistyczny, nieidealistyczny i niemechanistyczny" (Anderson/Ebke/Nigrelli/Pagan 2022), a podejście to odnosi się również do złożonej, krytycznej koncepcji natury ludzkiej. W tym samym czasie Raulet zainicjował serię książek "Philosophical Anthropology - Themes and Positions", w której opublikował również swoje badania pod tytułem "The Critical Potential of Philosophical Anthropology" (2020), co charakteryzuje jego intencję.

Na korzyść Gérarda Rauleta przemawia fakt, że odegrał on decydującą rolę w zapewnieniu, by antropologia filozoficzna, a w szczególności wkład Plessnera, była dyskutowana we Francji, co ostatecznie przyczyniło się do publicznego wpływu, na który trudno byłoby liczyć w naszym sąsiednim kraju, obok wpływu pism Martina Heideggera. Doprowadziło to do szerokiego publicznego wpływu podejść i idei w Europie, zwłaszcza w świecie romańskim.

4 września 2023 r. nagroda została wręczona podczas ceremonii w ratuszu. Oprócz ceremonii wręczenia nagrody odbył się wykład laureata, konferencja naukowa na temat pracy laureata, spacer po mieście śladami Plessnera oraz dyskusja z uczniami z Wiesbaden.