Από το 1991, η πρωτεύουσα του κρατιδίου Βισμπάντεν εφαρμόζει ένα μοντέλο χορηγίας για τους ιστορικούς τάφους. Πρόκειται για τάφους που είναι καταγεγραμμένοι ως ιστορικά μνημεία και των οποίων το δικαίωμα χρήσης έχει λήξει. Όταν συνάπτεται σύμβαση χορηγίας, ο τάφος και οι δομικές εγκαταστάσεις περιέρχονται στην ιδιοκτησία του χορηγού. Αυτό σημαίνει ότι οι εργασίες συντήρησης μπορούν να καταχωρηθούν για φορολογικούς σκοπούς. Εάν ο χορηγός αποκτήσει το δικαίωμα χρήσης του τάφου, το τέλος μειώνεται κατά 25 έως 50 % ανάλογα με το μέγεθος του τάφου.