Στις 30 Μαρτίου 1945, οι Αμερικανοί ανέθεσαν στον Rudolf Jesinghaus-Medicus από το Βισμπάντεν τη φροντίδα των επιζώντων του Ολοκαυτώματος. Το δημοτικό κέντρο φροντίδας για πολιτικά, φυλετικά και θρησκευτικά διωκόμενους ήταν υπό την εποπτεία του υπεύθυνου πρόνοιας Philipp Holl και στεγαζόταν στο γραφείο πρόνοιας στην Lehrstraße 10.

Ο Jesinghaus διεξήγαγε έντονη εκστρατεία για την ομάδα των ανθρώπων που του ανατέθηκαν. Στα καθήκοντά του περιλαμβάνονταν η επίταξη χώρων διαβίωσης, η φροντίδα των διερχόμενων πρώην κρατουμένων σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και ο εντοπισμός κρατουμένων σε στρατόπεδα συγκέντρωσης που δεν είχαν ακόμη επιστρέψει ή η εξεύρεση περισσότερων στοιχείων για την τύχη τους. Με δική του πρωτοβουλία εκδόθηκε η έκκληση "Προς τους επιστρέφοντες από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τους πολιτικά διωκόμενους", στην οποία ο δήμαρχος Georg Krücke καλωσόριζε τους επιστρέφοντες και τους διαβεβαίωνε για κάθε δυνατή βοήθεια. Ο ίδιος ξεκίνησε επίσης μια "οργάνωση αρωγής για τους διωκόμενους από το NSDAP", η οποία ιδρύθηκε τον Ιούλιο του 1945 και κάλεσε τον πληθυσμό να κάνει δωρεές.

Ωστόσο, οι σχέσεις μεταξύ του δημοτικού κέντρου περίθαλψης και της διοίκησης της πόλης, καθώς και με τη στρατιωτική κυβέρνηση, γίνονταν όλο και πιο δύσκολες. Ο Jesinghaus απαιτούσε περισσότερο προσωπικό και καλύτερο εξοπλισμό για το γραφείο του και διαμαρτυρόταν για την αυξανόμενη γραφειοκρατία. Παρ' όλα αυτά, το δημοτικό κέντρο περίθαλψης συνέχισε να αποτελεί σημαντικό σημείο επαφής.

Το δεύτερο εξάμηνο του έτους, η νεοσύστατη Εβραϊκή Κοινότητα και η Επιτροπή Στρατοπέδου Συγκέντρωσης του Βισμπάντεν ανέλαβαν τα καθήκοντα του Δημοτικού Κέντρου Φροντίδας. Στις 8 Δεκεμβρίου 1945, μεταφέρθηκε στο δημοτικό γραφείο πρόνοιας υπό τη διεύθυνση του Heinz Ranly και μετονομάστηκε σε "Γραφείο καταγραφής και προκαταρκτικής εξέτασης για την εφαρμογή του νόμου περί αποζημιώσεων" το 1949. Στεγαζόταν πλέον στην Bahnhofstraße 61 και τα αρχεία του έχουν χαθεί.

Ο Rudolf Jesinghaus-Medicus αυτοκτόνησε το 1951.