Meinig, Irmgard

Τραγουδίστρια όπερας (σοπράνο)

γεννήθηκε: 26.05.1920 στην Borna

πέθανε: 29.03.1958 στην Κολωνία

Η Meinig ήταν μία από τις τραγουδίστριες του Hessisches Staatstheater Wiesbaden που ξεχώριζε όχι μόνο για τη δραματική ένταση του τραγουδιού της, αλλά και για τη ζωντάνια, τη φρεσκάδα, την ανεπιτήδευτη φύση και την προσβασιμότητά της. Σύμφωνα με όλους τους ειδικούς, η Meinig ήταν προορισμένη για μια παγκόσμια καριέρα στο υψηλό δράμα.

Το 1946-48 ήταν δεσμευμένη στη Volksoper της Δρέσδης, στη συνέχεια για δύο χρόνια στο Landestheater Altenburg και από το 1950 ήταν μόνιμο μέλος του θεάτρου του Βισμπάντεν. Ο πρώτος της ρόλος ήταν ο Dyer στην "Frau ohne Schatten" του Richard Strauss, ενώ ακολούθησαν η Ortrud στο "Lohengrin" του Wagner, η Leonore στο "Fidelio" του Beethoven και η Rezia στον "Oberon" του Weber, έναν ρόλο που θα τραγουδήσει αργότερα και στην Όπερα της Κολωνίας. Η εφημερίδα Wiesbadener Tagblatt έγραψε για την Brünnhilde της στο "Ring" του Βάγκνερ υπό τη διεύθυνση του Karl Elmendorff: "Λαμβάνοντας υπόψη τη μοιραία έλλειψη υψηλού δράματος, η Brünnhilde της Meinig ουσιαστικά την κατέστησε φωνητικό κόσμημα της Όπερας του Βισμπάντεν". Μετά τη θυελλώδη επιτυχία που σημείωσε με τους ρόλους της Eboli, της Senta, της Elektra, της Abigail, της Kundry, της Norma, της Isolde και της Lady Macbeth, έκανε το άλμα στην Όπερα της Κολωνίας το 1957.

Θα τραγουδούσε τη Ρέζια στον "Όμπερον" του Βέμπερ για τα εγκαίνια της νεόκτιστης όπερας. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια των πρώτων προβών εμφάνισε σημάδια σοβαρού καρκίνου, ο οποίος απαιτούσε άμεση επέμβαση. Η Leonie Rysanek τραγούδησε στη θέση της στην πρεμιέρα στις 19 Μαΐου 1957 και μόλις τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους εμφανίστηκε στη σκηνή ως Rezia. Ο τελευταίος της ρόλος έμελλε να είναι ο ομώνυμος ρόλος στην "Τουραντότ" του Πουτσίνι. Υπέκυψε στην ασθένειά της το 1958, πολύ νωρίς, καθώς βρισκόταν στην αρχή μιας καριέρας που θα την οδηγούσε στη Μητροπολιτική Όπερα της Νέας Υόρκης και στην Κρατική Όπερα της Βιέννης ως Ιζόλδη του Βάγκνερ υπό τη διεύθυνση του Χέρμπερτ φον Κάραγιαν.