Fresenius, Carl Remigius

Χημικός

Γεννήθηκε: 28.12.1818 στη Φρανκφούρτη του Μάιν

πέθανε: 11.06.1897 στο Βισμπάντεν

Ο Fresenius, γιος του δικηγόρου της Φρανκφούρτης Dr Jakob Samuel Heinrich Fresenius, ξεκίνησε τη μαθητεία του ως φαρμακοποιός το 1836 και παρακολούθησε διαλέξεις χημείας και φυσικής στο Ινστιτούτο Senckenberg της Φρανκφούρτης. Από το 1840 σπούδασε φυσικές επιστήμες στη Βόννη και μετακόμισε στο Γκίσεν ένα χρόνο αργότερα για να συνεχίσει τις σπουδές του στο Χημικό-Φαρμακευτικό Ινστιτούτο του Justus von Liebig. Στις 23 Ιουνίου 1843 ανακηρύχθηκε καθηγητής και τον Σεπτέμβριο του 1845 μετακόμισε στο Βισμπάντεν, όπου έγινε καθηγητής Χημείας, Φυσικής και Τεχνολογίας στο Δουκικό Ινστιτούτο Γεωργίας του Νασάου.

Το 1848 δημιούργησε ένα χημικό ινστιτούτο, όπου από το 1862 διδασκόταν και η φαρμακευτική(Χημικό Εργαστήριο Fresenius). Το 1868 επέκτεινε το ινστιτούτο του για να συμπεριλάβει έναν αγροχημικό και οινολογικό πειραματικό σταθμό, τον οποίο συνέχισε ο μεγαλύτερος γιος του Remigius Heinrich Fresenius από το 1881. Ο Fresenius ανέπτυξε το ινστιτούτο του σε ένα πολύπλευρο επιστημονικό κολέγιο και ένα ερευνητικό ινστιτούτο που ειδικεύεται στην ποιοτική και ποσοτική αναλυτική χημεία.

Είχε ήδη γράψει το θεμελιώδες έργο "Anleitung zur qualitativen Analyse" στο δεύτερο εξάμηνό του. Το 1846 ακολούθησε το έργο "Anleitung zur quantitativen Analyse". Και οι δύο δημοσιεύσεις μεταφράστηκαν σε πολλές γλώσσες και συνεχίστηκαν σε πολυάριθμες νέες εκδόσεις. Τα εξειδικευμένα άρθρα του δημοσιεύονταν αρχικά στα "Annalen der Chemie" και από το 1862 στην " Zeitschrift für Analytische Chemie", την οποία εξέδιδε ο ίδιος και η οποία αργότερα έγινε το "Fresenius' Journal of Analytical Chemistry". Οι έρευνες για τα μεταλλικά νερά, οι οποίες είναι ακόμη και σήμερα γνωστές, είναι αντιπροσωπευτικές των ποικίλων χημικών ερευνών του.

Από το 1846, ο Fresenius συμμετείχε στο "Verein für Naturkunde im Herzogthum Nassau" (Σύλλογος για τη Φυσική Ιστορία στο Δουκάτο του Nassau). Διορίστηκε μέλος του διοικητικού συμβουλίου της το 1861 και διετέλεσε διευθυντής για δέκα χρόνια από το 1864.

Ο Fresenius κατείχε πολυάριθμα αξιώματα στον δημόσιο βίο. Μεταξύ άλλων, ήταν μέλος του δημοτικού κοινοβουλίου του Νασάου για τη διοικητική περιφέρεια του Βισμπάντεν και του επαρχιακού κοινοβουλίου για την επαρχία Έσσης-Νασάου, πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου του Βισμπάντεν και μέλος του Γερμανικού Προτεσταντικού Συλλόγου.

Ο Φρεζένιους ήταν επίτιμος δημότης της πόλης του Βισμπάντεν (1892)- η κυβέρνηση του πρωσικού κρατιδίου του απένειμε το Μεγάλο Χρυσό Μετάλλιο για την Τέχνη και την Επιστήμη. Ο Φρεζένιους θάφτηκε στο Παλιό Νεκροταφείο. Από το 1961, η Εταιρεία Γερμανών Χημικών απονέμει το "Βραβείο Fresenius" που φέρει το όνομά του. Στο Βισμπάντεν, ένας δρόμος και ένα μνημείο στο Dambachtal(Remigius Fresenius Monument) τιμούν τη μνήμη του χημικού.