Domarus, Max

Ιστορικός, αρχειονόμος

Γεννήθηκε: 12 Ιουνίου 1866 στο Schlochau (σήμερα Czluchów, Πολωνία)

πέθανε: 04.03.1946 στο Βισμπάντεν

Ο Domarus έλαβε το διδακτορικό του το 1891 μετά από σπουδές ιστορίας υπό τον Theodor Lindner (1843-1919) στη Halle με θέμα τις σχέσεις μεταξύ των Γερμανών βασιλέων από τον Ρούντολφ των Αψβούργων έως τον Λουδοβίκο τον Βαυαρό και τη Δανία. Το 1893 έλαβε υποτροφία από την Εταιρεία Görres, η οποία του επέτρεψε να περάσει τέσσερα χρόνια έρευνας στην Ιταλία. Ξεκίνησε την καριέρα του ως αρχειοφύλακας στα Κρατικά Αρχεία του Ανόβερου το 1897 και μετατέθηκε στα Κρατικά Αρχεία του Βισμπάντεν το 1900, όπου εργάστηκε ως διευθυντής αρχείου από το 1921-31.

Ο Domarus έγινε γνωστός με πολυάριθμες δημοσιεύσεις για την τοπική και περιφερειακή ιστορία. Έγραψε πάνω από 50 έργα για την ιστορία του Νασάου, συμπεριλαμβανομένης της ιστορίας και της ανάπτυξης του St Georgenstift στο Limburg an der Lahn. Ο δήμος του απένειμε την τιμητική ιδιότητα του πολίτη για μια μονογραφία σχετικά με την ιστορία του δήμου Dernbach κοντά στο Montabaur.

Μετά τη συνταξιοδότησή του, ο Domarus πραγματοποίησε οργανωτικές εργασίες σε διάφορα ενοριακά αρχεία της επισκοπής του Limburg. Στο Βισμπάντεν, συμμετείχε σε πολυάριθμες φιλανθρωπικές οργανώσεις και συλλόγους. Ήταν επικεφαλής του Συλλόγου Ακαδημαϊκής Βοήθειας για τους ανάπηρους πολέμου, δεύτερος πρόεδρος της λέσχης ανάγνωσης, πρόεδρος του τοπικού τμήματος της Ένωσης Καθολικών Ακαδημαϊκών και μέλος του εκκλησιαστικού συμβουλίου του Αγίου Βονιφάτιου.