Wahrmund, Adolf

Orientalista

Urodzony: 10 czerwca 1827 w Wiesbaden

zm. 15.05.1913 w Wiedniu

Wahrmund uzyskał kwalifikacje uniwersyteckie w Weilburgu. Od 1845 r. studiował teologię oraz filologię klasyczną i orientalną w Getyndze i Wiedniu. Przez kilka lat pracował jako korepetytor, a w 1853 r. przeniósł się do Biblioteki Dworskiej w Wiedniu.

Od 1862 r. pracował jako wykładowca lingwistyki orientalnej na Uniwersytecie Wiedeńskim, który w 1874 r. mianował go profesorem zwyczajnym. W latach 1871-1900 wykładał w Akademii Orientalnej w Wiedniu, której był dyrektorem w latach 1885-1897. Był również dyrektorem szkoły języków orientalnych w Wiedniu.

Zajmował się również kwestiami historii kultury. Dzięki swojej książce z 1887 r. "Das Gesetz des Nomadenthums und die heutige Judenherrschaft" (Prawo nomadyzmu i dzisiejsze rządy żydowskie), w której opowiadał się za środkami przeciwko ludności żydowskiej, począwszy od społecznego i ekonomicznego wykluczenia Żydów ze społeczeństwa chrześcijańskiego, a skończywszy na ich wydaleniu, stał się pionierem antysemityzmu w XX wieku.