Stolterfoth, Karoline Wilhelmine Julie Adelheid Freiin von, zamężna baronowa von Zwierlein

Pisarka

urodzona: 11/09/1800 w Eisenach

zm.: 17 grudnia 1875 r. w Wiesbaden

Stolterfoth była najstarszą córką pruskiego porucznika huzarów Gottfrieda Freiherra von Stolterfoth. Po przedwczesnej śmierci ojca (1805), jej matka wraz z trzema córkami przeniosła się do Erlangen. Od dwunastego roku życia Stolterfoth była zakonnicą w klasztorze Birken niedaleko Bayreuth. Podróż nad Ren w 1815 roku wywarła na niej głębokie wrażenie i rok później przeniosła się wraz z matką najpierw do Bingen, a później do Winkel.

Wtedy też podjęła pierwsze próby poetyckie. Dalszą inspiracją do pisania były dla niej studia w bibliotece jej wuja, Privy Councillor Baron Hans Carl von Zwierlein (1768-1850). Był on prezesem Nassau Herrenbank w latach 1825-31 i 1838. Jej zainteresowanie angielską historią skłoniło ją do napisania romantyczno-epickiego poematu "Alfred" w 1821 r. (opublikowanego w 1834 r.). W 1825 r. opublikowała romantyczny poemat "Zoraide", a także szereg krótszych wierszy, które ukazały się w różnych czasopismach.

Od śmierci matki (1825) Stolterfoth mieszkała z rodziną wuja, którego poślubiła w 1844 roku. Po śmierci męża mieszkała na przemian w Winkel i Eltville w Rheingau lub we Frankfurcie nad Menem, a ostatecznie w Wiesbaden.

Stolterfoth stała się szczególnie znana ze swoich wierszy i dzienników podróży po Renie; jest uważana za przedstawicielkę romantyzmu reńskiego z wdzięcznymi poetyckimi opisami Renu, Rheingau i Doliny Wisły.