Schwarzhaupt, Elisabeth

Prawniczka, federalna minister zdrowia

Urodzona: 07.01.1901 we Frankfurcie nad Menem

zm.: 29.10.1986 we Frankfurcie nad Menem

Schwarzhaupt studiowała prawo we Frankfurcie nad Menem i Berlinie, została asesorem sądowym w "Miejskim Centrum Informacji Prawnej dla Kobiet" we Frankfurcie i była aktywnie zaangażowana w działalność Niemieckiej Partii Ludowej (DVP) od 1931/32 roku. W swoim tekście "Czego niemieckie kobiety mogą oczekiwać od narodowego socjalizmu?" (1932) protestowała przeciwko mizoginicznemu światopoglądowi nazistów. Po 1933 r. straciła stanowisko sędziego w Dortmundzie, wróciła do Frankfurtu i w 1935 r. ukończyła studia doktoranckie.

W latach 1934-36 pracowała w Berlinie jako asystentka prawna w "Reichsbund der Kapital- und Kleinrentner" (Związek Rzeszy Kapitalistów i Drobnych Emerytów), przeniosła się do biura Niemieckiego Kościoła Protestanckiego (DEK) jako "asystentka prawna" i dołączyła do Bund Nationalsozialistischer Deutscher Juristen (od 1936 r. "NS-Rechtswahrerbund") w 1934 r. i NS-Volkswohlfahrt w 1935 r.. W Berlinie zrobiła niezwykłą karierę w kancelarii kościelnej: w kwietniu 1939 r. jako pierwsza kobieta w historii została mianowana radcą konsystorza, a w kwietniu 1944 r. starszym radcą konsystorza. Po zakończeniu wojny rozpoczęła odbudowę protestanckich organizacji kobiecych we Frankfurcie.

W 1953 r. ubiegała się o bezpośredni mandat CDU w okręgu wyborczym Wiesbaden w wyborach do Bundestagu, ale nie była w stanie wygrać z Victorem-Emanuelem Preuskerem (FDP), dlatego ostatecznie weszła do Bundestagu z listy Hesji. W 1957 r. udało jej się uzyskać bezpośredni mandat w Wiesbaden. Następnie weszła do 4 i 5 Bundestagu (1961 i 1965) ponownie z listy krajowej.

14 listopada 1961 r. Schwarzhaupt została pierwszą kobietą na stanowisku ministra. Objęła tekę zdrowia, którą sprawowała do końca rządu Erharda w 1966 roku. Pozostała w Bundestagu jako "zwykły poseł" do 1969 roku.

W 1966 r. została odznaczona Wielkim Krzyżem Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec, a w 1976 r. Medalem Wilhelma Leuschnera.