Naab, Jakob Paul
Lekarz
Urodzony: 4 stycznia 1872 w Nierstein
zmarł: 6 marca 1954 r. w Stuttgarcie

Jakob Paul Naab uczęszczał do szkoły podstawowej w Nierstein w latach 1878-1882. Następnie przeniósł się do Realschule Oppenheim, do której uczęszczał w latach 1882-1884. Od 1884 r. Naab był uczniem gimnazjum humanistycznego w Moguncji, gdzie w 1892 r. zdał maturę. Następnie studiował medycynę w Heidelbergu i Berlinie.

Od 1901 r. do początku I wojny światowej Jakob Naab pracował jako lekarz w Niemieckiej Misji Wschodniej w Diyarbakır na terenie dzisiejszej Turcji. W latach 1914-1918 Naab służył jako lekarz wojskowy na froncie zachodnim. Opuścił armię w 1918 roku w stopniu pułkownika chirurga rezerwy. Po wojnie pracował jako lekarz ogólny w Biebrich.

W 1922 r. wraz z innymi działaczami założył w Biebrich (Otwiera się w nowej karcie) stowarzyszenie ogrodniczo-domowe "Selbsthilfe". Celem stowarzyszenia było budowanie od ośmiu do dziesięciu domów rocznie, wszystko z własnej inicjatywy członków. Naab wycofał się ze stowarzyszenia w 1934 roku.

W 1931 r. Naab został dyrektorem niemieckiego szpitala w Stambule. Szpital był formalnie własnością Rzeszy Niemieckiej i był prowadzony przez Niemieckie Stowarzyszenie Opieki Społecznej w Konstantynopolu. Naab został dyrektorem szpitala na prośbę Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Budżet szpitala był w dużej mierze finansowany przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych. Kontrakt Naaba wygasł pod koniec 1935 roku, a on sam odszedł z pracy w wyniku nieporozumień ze swoim następcą, dr Hermannem Quincke, który prawdopodobnie przeniósł się do Turcji z Rzeszy Niemieckiej jako "niearyjski" lekarz. Naab stał się również niepopularny, przydzielając mandat tureckiemu prawnikowi w sporze o odszkodowanie pacjenta bez wcześniejszego uzgodnienia wysokości opłaty, co ten następnie próbował wykorzystać.

Po powrocie do Niemiec w 1936 r. Naab dołączył do Nazistowskiego Stowarzyszenia Lekarzy. Został również członkiem Narodowosocjalistycznej Ludowej Organizacji Opieki Społecznej. Już trzy lata przed "przejęciem władzy" w 1930 r. przekazał darowiznę na rzecz Wiesbaden SA.

W 1934 r. Naab został odznaczony Krzyżem Zasługi Czerwonego Krzyża, w 1935 r. Krzyżem Honorowym dla Uczestników Walk Frontowych, a w 1943 r. Krzyżem Zasługi Wojennej II Klasy. Pod koniec wojny Naab miał dwa miejsca zamieszkania: z jednej strony był zameldowany w Wiesbaden-Biebrich; z drugiej strony miał swoje centrum życia i praktykę w Stuttgarcie. W wyniku tej konstelacji został on poddany dwóm postępowaniom przez Izbę Procesową. Obie izby procesowe zakwalifikowały Naaba jako "nieobjętego ustawą o wyzwoleniu z narodowego socjalizmu i militaryzmu".

Ulica w dzielnicy Biebrich, Naabstraße, została nazwana imieniem Jakoba Paula Naaba na podstawie decyzji Komitetu Starszych z dnia 2 sierpnia 1973 roku.